Η Απόφαση 0004/2022 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την έφεση κατά καταλογιστικής πράξης (1/6.6.2017) εις βάρος αιρετών και υπαλλήλων του πρώην Δήμου Βραχναίϊκων για τυπικά ελλείμματα (οικονομικό έτος 2008). Το Δικαστήριο ακύρωσε τον καταλογισμό ως προς τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου (4ο-13ο) καθώς δεν ευθύνονταν για τη μη υποβολή δανειακής σύμβασης σε προσυμβατικό έλεγχο. Οι κατηγορίες κατά του Δημάρχου (1ου), της Προϊσταμένης (2ης) και του Ταμία (3ου) για δαπάνες από την άκυρη δανειακή σύμβαση κρίθηκαν ακυρωτέες λόγω συγγνωστής νομικής πλάνης. Εφαρμόζοντας την αρχή της αναλογικότητας, λόγω της φύσης του ελλείμματος ως τυπικού, το Δικαστήριο απάλλαξε τους 1ο και 2η πλήρως και μείωσε τον καταλογισμό του Ταμία (3ου) στο συνολικό ποσό των 200 ευρώ.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με την ένδικη έφεση ζητείται η ακύρωση της 2331/9.8.2004  καταλογιστικής απόφασης των Επιθεωρητών του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Υ.Π) του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με την οποία ο εκκαλών, Υποδιευθυντής Οικονομικού του Κρατικού Θεραπευτηρίου …,  κατά τον κρίσιμο χρόνο, καταλογίστηκε, εις ολόκληρον με τον τότε ταμία  αυτού …, με το ποσό των 379.622,28 ευρώ, το οποίο φέρεται ότι συνιστά έλλειμμα στη χρηματική διαχείριση του ως άνω νπδδ, για το χρονικό διάστημα από 1.1.1996 έως 31.10.2003 καθώς και με τις αναλογούσες στο έλλειμμα αυτό προσαυξήσεις, ύψους 335.318,59 ευρώ, δηλαδή συνολικά με το ποσό των 714.940,87 ευρώ.(....)Νόμω αβάσιμος είναι ο ισχυρισμός του ότι δεν φέρει την ιδιότητα συνυπεύθυνου προσώπου διότι, όπως έχει προαναφερθεί,  εκ του νόμου φέρει την ιδιότητα υπολόγου καθώς και ότι πρέπει να απαλλαγεί από τις προσαυξήσεις, αφού, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, ευθύνεται  τουλάχιστον με βαριά αμέλεια για την πρόκληση του ελλείμματος.Δέχεται εν μέρει την από 19.11.2004 έφεση του …, κατοίκου …, κατά της 2331/9.8.2004 καταλογιστικής απόφασης των Επιθεωρητών του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Υ.Π) του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.Μεταρρυθμίζει την παραπάνω καταλογιστική απόφαση και περιορίζει το ποσό του καταλογισμού σε αυτό των 302.288,57 ευρώ, μετά των νομίμων προσαυξήσεων από 1.1.1997 έως 31.7.2004, ύψους 216.224,69 ευρώ, δηλαδή συνολικά στο ποσό των 518.513,26 ευρώ.

Η απόφαση 0781/2025 του Δευτέρου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την έφεση ενός υπαλλήλου κατά της καταλογιστικής πράξης 37/21.6.2022, με την οποία χρεώθηκε ποσό 11.698,88 ευρώ ως αχρεωστήτως καταβληθέν. Το ποσό αντιστοιχούσε σε αποζημίωση οικειοθελούς αποχώρησης από τη Δημοτική Επιχείρηση Ραδιοφωνίας του Δήμου Αθηναίων (Δ.Ε.Ρ.Α.), καθώς υπερέβαινε το νόμιμο ανώτατο όριο των 15.000 ευρώ. Το Δικαστήριο δέχθηκε την έφεση και ακύρωσε τον καταλογισμό. Η απόφαση βασίστηκε στην αρχή της χρηστής διοίκησης (sound administration), κρίνοντας ότι ο εκκαλών εισέπραξε καλόπιστα το ποσό και ότι η επιστροφή του, μετά την πάροδο δέκα ετών, θα δημιουργούσε σοβαρές οικονομικές δυσχέρειες λόγω περιορισμένων εισοδημάτων από σύνταξη και σοβαρών προβλημάτων υγείας (νοσηλεία και κρίσιμες χειρουργικές επεμβάσεις το 2023).

Καταλογισμός.(..) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, νόμιμα καταλογίστηκε με την προσβαλλόμενη πράξη σε βάρος του εκκαλούντος το ποσό των 8.828,16 ευρώ, ήτοι το ποσό των μη νόμιμων δαπανών, οι οποίες πληρώθηκαν με χρηματικά εντάλματα που φέρουν την υπογραφή του και αφορούν τον εφοδιασμό με καύσιμα αυτοκινήτων που δεν ανήκαν στην κυριότητα και κατοχή του δήμου ..., ενώ μη νόμιμα καταλογίστηκε σε βάρος του το πέραν αυτού ποσό των 12.149,10 ευρώ..Δέχεται εν μέρει την κρινόμενη έφεση του … κατά της 5352/16.12.2003 καταλογιστικής απόφασης του Οικονομικού Επιθεωρητή της Οικονομικής Επιθεώρησης .. .

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΣ:Επιδιώκεται η αναίρεση της 3734/2014  απόφασης του VII Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε έφεση: α) του πρώτου των αναιρεσειόντων κατά της ΕΜΠ 31/9.3.2012 απόφασης των Επιθεωρητών της Διεύθυνσης Οικονομικής Επιθεώρησης Βορείου Αιγαίου του Υπουργείου Οικονομικών, με την οποία αυτός, υπό την ιδιότητά του ως Ταμία του τέως Δήμου …, καταλογίσθηκε με το ποσό των 413.863,92 ευρώ, το οποίο φέρεται ότι συνιστά έλλειμμα στη διαχείριση του ως άνω Δήμου για τις χρήσεις των οικονομικών ετών 1999 έως 2006, καθώς και με τις αναλογούσες στο έλλειμμα αυτό προσαυξήσεις ύψους 483.082,89 ευρώ, ήτοι συνολικώς με το ποσό των 896.946,81 ευρώ, β) του ίδιου ως άνω κατά της ΕΜΠ 32/9.3.2012 απόφασης των αυτών Επιθεωρητών, με την οποία καταλογίσθηκε, εις ολόκληρον με τον πρώην Δήμαρχο …, με το ποσό των 2.494,71 ευρώ, το οποίο ωσαύτως φέρεται ως έλλειμμα στη διαχείριση του τέως Δήμου … για τη χρήση του οικονομικού έτους 1999, καθώς και με τις αναλογούσες στο έλλειμμα αυτό προσαυξήσεις ύψους 4.440,58 ευρώ, ήτοι συνολικώς με το ποσό των 6.935,29 ευρώ και γ) αμφότερων των αναιρεσειόντων κατά της ΕΜΠ 33/9.3.2012 απόφασης των αυτών Επιθεωρητών, με την οποία και οι δύο - ο πρώτος ομοίως ως ανωτέρω υπό την ιδιότητά του ως Ταμία και ο δεύτερος υπό την τότε ιδιότητά του ως Δήμαρχου του τέως Δήμου … - καταλογίσθηκαν, εις ολόκληρον, με το ποσό των 171.309,44 ευρώ, το οποίο φέρεται ότι συνιστά έτερο έλλειμμα στη διαχείριση του ως άνω Δήμου για τις χρήσεις των οικονομικών ετών 2005 και 2006, καθώς και με τις αναλογούσες στο έλλειμμα αυτό προσαυξήσεις ύψους 114.214,46 ευρώ, ήτοι συνολικώς με το ποσό των 285.523,90 ευρώ.(....)Τέλος, ανεξαρτήτως του απαραδέκτου της προβολής του το πρώτον με το υπόμνημα, ο λόγος ακύρωσης της ΕΜΠ 32/9.3.2012 καταλογιστικής απόφασης λόγω της εξόφλησης του συνολικού ποσού, με το οποίο καταλογίστηκε ο πρώτος των αιτούντων από το έτερο αλληλεγγύως με αυτόν καταλογιζόμενο πρόσωπο, τυγχάνει σε κάθε περίπτωση απορριπτέος ως απαράδεκτος, καθότι δεν αποδίδει πλημμέλεια στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση. Άλλωστε, ο αιτών δεν στερείται στάδιο δικαστικής προστασίας όσον αφορά την προβολή του σχετικού λόγου, καθώς ο τελευταίος μπορεί να προβληθεί παραδεκτά ως λόγος ανακοπής στην επιχειρούμενη κατά της περιουσίας του αναγκαστική εκτέλεση της καταλογιστικής πράξης [άρθρο 224 παρ. 5 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999, φ. 97 Α΄, Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, που εφαρμόζεται αναλόγως δυνάμει του άρθρου 123 του π.δ/τος 1225/1981]. Δέχεται την αίτηση.Αναιρεί την 3734/2014  απόφαση του VIΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά τα οριζόμενα στο σκεπτικό.Αναπέμπει την υπόθεση στο Δεύτερο Τμήμα του Δικαστηρίου, για κρίση, υπό διαφορετική σύνθεση, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο σκεπτικό.

Η απόφαση 0764/2025 του Πρώτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την έφεση της εκκαλούσας κατά της καταλογιστικής πράξης της Διευθύντριας της Υ.Δ.Ε. Ν. Ηλείας, ύψους 3.000 ευρώ, ποσό που έλαβε ως οικονομική ενίσχυση για ζημίες από τις πυρκαγιές του 2007. Το Δικαστήριο απέρριψε αρχικά τον ισχυρισμό του Δημοσίου περί εκπροθέσμου, κρίνοντας ότι η έφεση ασκήθηκε εμπροθέσμως, καθώς δεν αποδείχθηκε η κοινοποίηση της καταλογιστικής πράξης. Ωστόσο, απέρριψε την έφεση κατ' ουσίαν, διότι η εκκαλούσα δεν πληρούσε την προϋπόθεση της μόνιμης κατοικίας στην πληγείσα περιοχή του Δήμου Ζαχάρως, όπως απαιτούσε η σχετική Κ.Υ.Α., δεδομένου ότι δήλωνε κατοικία στην Κω. Απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, της χρηστής διοίκησης και της παραγραφής ως απαράδεκτους ή αβάσιμους.

Η απόφαση αφορά την έφεση δημοσίου υπολόγου, διαχειριστή υλικού της Διεύθυνσης Διεθνούς Αστυνομικής Συνεργασίας (ΔΔΑΣ) της ΕΛ.ΑΣ., κατά καταλογιστικής πράξης ύψους 4.256,63 ευρώ για απώλεια υλικών λόγω ελαφράς αμέλειας κατά την παράδοση-παραλαβή της διαχείρισης. Το Πρώτο Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε τους ισχυρισμούς του εκκαλούντος περί έλλειψης αιτιώδους συνδέσμου, κρίνοντας ότι η ευθύνη του δημοσίου υπολόγου θεμελιώνεται και στην ελαφρά αμέλεια. Ωστόσο, το Δικαστήριο έκανε εν μέρει δεκτή την έφεση επικαλούμενο την αρχή της αναλογικότητας. Λαμβάνοντας υπόψη τον βαθμό υπαιτιότητας, τις αντικειμενικές δυσχέρειες ελέγχου των υλικών στο εξωτερικό και την οικονομική κατάσταση του εκκαλούντος, ο καταλογισμός περιορίστηκε τελικά στο ποσό των 1.400 ευρώ.

Η απόφαση 0777/2025 του Δευτέρου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την εν μέρει αποδοχή έφεσης πρώην Δημάρχου Μακρακώμης κατά καταλογιστικής πράξης ύψους 12.479,29 ευρώ. Ο καταλογισμός αφορούσε δαπάνες διοργάνωσης καρναβαλικών εκδηλώσεων του 2019, οι οποίες κρίθηκαν μη νόμιμες και μη κανονικές, καθώς δεν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες διαδικασίες ανάθεσης (ν. 4412/2016) και οι αποφάσεις ανάληψης υποχρέωσης εκδόθηκαν εκ των υστέρων, παρά τις αντιρρήσεις του ταμία. Το Δικαστήριο διαπίστωσε βαρεία αμέλεια εκ μέρους του εκκαλούντος, ωστόσο έκρινε ότι οι παραλείψεις συνιστούσαν τυπικό έλλειμμα, χωρίς να προκύπτει ισόποση πραγματική ζημία, καθώς οι υπηρεσίες παρασχέθηκαν. Εφαρμόζοντας την αρχή της αναλογικότητας, το Δικαστήριο μείωσε το καταλογισθέν ποσό στις 4.000,00 ευρώ.

Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, με την προσβαλλόμενη απόφαση των Οικονομικών Επιθεωρητών ..και Υπολοίπου .., νομίμως καταλογίσθηκε σε βάρος του αρχικώς εκκαλούντος, πρώην Προϊστάμενου της Δ.Ο.Υ. .., υπό την ιδιότητα του συνευθυνόμενου, ποσό ύψους 60.529,90 ευρώ, που αντιστοιχεί σε έλλειμμα που προκλήθηκε στη διαχείριση της ως άνω Δ.Ο.Υ. λόγω αχρεώστητης επιστροφής Φ.Π.Α. προς την ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία ... κατά το χρονικό διάστημα από τον Απρίλιο 1994 έως τον Αύγουστο 1994. Και τούτο δε διότι, όπως αποδείχθηκε από την πορισματική έκθεση 376/26.6.2013, η οποία αποτελεί τη βάση του επίδικου καταλογισμού, οι συναλλαγές που αναφέρονται στα φορολογικά στοιχεία (τιμολόγια – δελτία αποστολής), στις οποίες στηρίχθηκε η πρώτη επιστροφή του Φ.Π.Α., αλλά και οι μετέπειτα αυτής επιστροφές λόγω αγοράς επενδυτικών αγαθών (πλεκτομηχανών), ήταν εικονικές, γεγονός άλλωστε που δεν αμφισβητείται από τον αρχικώς εκκαλούντα (..). Επομένως, η εκταμίευση του δημοσίου χρήματος από τη Δ.Ο.Υ. .. τόσο κατά την πρώτη επιστροφή, όσο και κατά τις λοιπές δεν ήταν νόμιμη και για το λόγο αυτό συνιστά έλλειμμα στη διαχείρισή της..(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η ένδικη έφεση στο σύνολό της..

Η Απόφαση 873/2025 του Πρώτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά έφεση κατά καταλογιστικής πράξης ύψους 14.066,86 ευρώ. Το ποσό αυτό αφορούσε σύνταξη Εθνικής Αντίστασης - ΟΓΑ που η αρχική εκκαλούσα φέρεται να εισέπραξε άνευ δικαιώματος, καθώς λάμβανε συγχρόνως και σύνταξη λόγω θανάτου συζύγου από το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. Μετά τον θάνατο της εκκαλούσας, τη δίκη συνέχισε ο υιός της. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η υπόθεση αποτελεί συνταξιοδοτική διαφορά πολεμικού συνταξιούχου, η οποία σύμφωνα με τον νόμο (άρθρο 24 του ν. 4820/2021) υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Πέμπτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Κατά συνέπεια, το Πρώτο Τμήμα κήρυξε εαυτό αναρμόδιο και παρέπεμψε την έφεση στο Πέμπτο Τμήμα για εκδίκαση.