Η απόφαση 505 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρίας χονδρικού εμπορίου παλαιών σιδήρων και μετάλλων (scrap) κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 2.500,00€ για το φορολογικό έτος 2014. Το πρόστιμο επιβλήθηκε από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ λόγω έκδοσης τριακοσίων πενήντα ενός (351) μερικώς εικονικών φορολογικών στοιχείων, κατά παράβαση του άρθρου 54 παρ. 1 περ. η΄ και παρ. 2 περ. ε΄ του ν. 4987/2022. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι οι συναλλαγές ήταν πραγματικές και η εταιρία νόμιμη. Η Διοίκηση απέρριψε τους ισχυρισμούς, βασιζόμενη σε προηγούμενες διαπιστώσεις εικονικών αγορών που ανήλθαν σε 70% του συνόλου, και σε ποσοτικό έλεγχο που έδειξε ότι το 54% των συνολικών πωλήσεων δεν δικαιολογούνταν από αντίστοιχες αγορές.

Η απόφαση 292 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ατομικής επιχείρησης χονδρικού εμπορίου ρολογιών κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου, συνολικού ποσού €18.504,00, για τη φορολογική περίοδο 2020. Η πράξη εκδόθηκε λόγω της μη αναγνώρισης προς έκπτωση Φ.Π.Α. ύψους €12.336,00 που αντιστοιχούσε σε δύο ληφθέντα εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας €51.400,00. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου, βάσει των οποίων ο εκδότης στερούνταν των απαραίτητων υποδομών και μέσων για την πραγματοποίηση των συναλλαγών. Απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί έλλειψης αιτιολογίας, καλής πίστης, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας και παραβίασης της προηγούμενης ακρόασης, καθώς το βάρος απόδειξης των συναλλαγών δεν καλύφθηκε από τα προσκομισθέντα στοιχεία, όπως παραστατικά διακίνησης, και επιβεβαίωσε την οριστική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση 185 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «……………………………….» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων, συνολικού ύψους 28.939,60€, για το οικονομικό έτος 2014 (χρήση 2013). Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων υποστηρίζοντας ότι η αξίωση του Δημοσίου ήταν παραγεγραμμένη, αμφισβήτησε την εικονικότητα των στοιχείων και επικαλέστηκε την καλή της πίστη ως λήπτρια. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, καθώς τα πληροφοριακά δελτία από άλλη φορολογική αρχή θεωρούνται συμπληρωματικά στοιχεία που δικαιολογούν την επιμήκυνση της παραγραφής στη δεκαετία. Επίσης, η ΔΕΔ επιβεβαίωσε την εικονικότητα των δέκα φορολογικών στοιχείων, βασιζόμενη στα πορίσματα ελέγχου που έκριναν τις εκδότριες επιχειρήσεις συναλλακτικά ανύπαρκτες, και κρίνοντας ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς περί καλοπιστίας.

Η απόφαση 954/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την εξέταση και απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους €1.656,00. Η προσφυγή στρεφόταν κατά του καταλογισμού ποσών που προέκυψαν από τη φορολογική αρχή, η οποία απέδωσε στον προσφεύγοντα τη λήψη ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου καθαρής αξίας €2.400,00 από εκδότη χονδρικού εμπορίου παλαιών μετάλλων. Η Δ.Ε.Δ. υιοθέτησε πλήρως τα πορίσματα της Έκθεσης Ελέγχου της Υ.Ε.Δ.Δ.Ε. Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία ο εκδότης ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτος, στερούνταν μέσων και λειτουργικών εγκαταστάσεων. Η αξίωση του προσφεύγοντα περί καλής πίστης και πραγματικότητας της συναλλαγής απορρίφθηκε, με την αιτιολογία ότι δεν αποδείχθηκε με πλήρη βεβαιότητα η πραγματοποίηση της αγοράς, οδηγώντας στην επικύρωση των προσβαλλομένων πράξεων.

Η απόφαση (αρ. 749/05.05.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης, η οποία ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/προστίμου και ΦΠΑ/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Οι πράξεις καταλογίστηκαν λόγω μη αναγνώρισης προς έκπτωση δαπανών που αντιστοιχούσαν σε ληφθέντα εικονικά φορολογικά στοιχεία από δύο εκδότες για ανύπαρκτες στο σύνολό τους συναλλαγές. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα βασιζόμενη σε εκθέσεις ελέγχου που έδειχναν έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και μη τήρηση λογιστικών αρχείων από τους εκδότες. Η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε στοιχεία που να αποδεικνύουν την πραγματοποίηση των συναλλαγών, με συνέπεια την απόρριψη των ισχυρισμών της.

Η απόφαση (1015/29.05.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου αλκοολούχων ποτών, αμφισβήτησε την μη αναγνώριση δαπανών και ΦΠΑ ύψους 70.828,51€ και 16.998,83€ αντίστοιχα, λόγω λήψης δώδεκα (12) εικονικών φορολογικών στοιχείων ως προς το πρόσωπο του εκδότη («................ ................ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΙΚΕ»). Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου ότι ο εκδότης δεν διέθετε τα απαιτούμενα μέσα (αποθήκες, εξοπλισμό, προσωπικό) για τις συναλλαγές. Απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, συμπεριλαμβανομένου αυτού περί καλής πίστης, επικυρώνοντας τις καταλογιζόμενες οφειλές συνολικού ύψους 76.069,61€.

Η απόφαση 996/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομηθέντος ακινήτου, ο οποίος οδήγησε σε αύξηση της φορολογητέας αξίας από 158.989,34€ σε 247.994,52€, και την επιβολή προστίμου ανακρίβειας 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον προσδιορισμό της αξίας του ακινήτου στα 150,00€/τ.μ., βασιζόμενη σε προηγούμενη προεκτίμηση του ίδιου ακινήτου που έγινε αποδεκτή. Επιβεβαίωσε επίσης το πρόστιμο 50%, καθώς η διαφορά φόρου (8.900,52€) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ανήλθε σε 13.350,78€.

Η απόφαση 532 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδόθηκε στις 01.04.2025 και απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου συνολικού ύψους 468,48€ (312,32€ φόρος και 156,16€ πρόστιμο) για την φορολογική περίοδο 01/01-31/12/2018. Η πράξη αφορούσε ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου αλκοολούχων ποτών. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι προσκομίστηκαν τα ζητηθέντα λογιστικά στοιχεία, κρίνοντάς τον αβάσιμο, καθώς συγκεκριμένα βιβλία και αναλυτικά καθολικά δεν είχαν διαβιβαστεί στην φορολογική αρχή. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί έλλειψης φοροδοτικής ικανότητας ως αλυσιτελώς προβαλλόμενο.

Η απόφαση 295/21.02.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ατομική επιχείρηση (χονδρικό εμπόριο επιτραπέζιων ρολογιών) κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου (φορολογικό έτος 2020) του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η αρχική πράξη επέβαλε φόρο 22.587,09€ πλέον προστίμου 11.293,55€, επειδή η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε προς έκπτωση δαπάνες καθαρής αξίας 51.400,00€, λόγω λήψης δύο εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας (έλλειψη αιτιολογίας, καλή πίστη, παραβίαση τεκμηρίου αθωότητας, αναλογικότητας και προηγούμενης ακρόασης). Η απόφαση επιβεβαίωσε την εικονικότητα των στοιχείων, επικαλούμενη την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και οικονομικής οργάνωσης του εκδότη, καθώς και το γεγονός ότι τα τραπεζικά παραστατικά πληρωμής δεν αποδείκνυαν από μόνα τους την πραγματοποίηση των συναλλαγών.

Η απόφαση 36/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η Φορολογική Αρχή είχε καταλογίσει στην προσφεύγουσα προσαύξηση περιουσίας ύψους 161.330,57 ευρώ, βασιζόμενη σε αναιτιολόγητες πιστώσεις τραπεζικών λογαριασμών. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι το δάνειο ύψους 200.000,00 ευρώ ήταν πραγματικό, κρίνοντας ότι δεν πληρούνταν οι νόμιμες προϋποθέσεις, διατηρώντας το μεγαλύτερο μέρος του καταλογισμού. Δέχτηκε, ωστόσο, την αιτιολόγηση πιστώσεων ύψους 3.975,00 ευρώ (κυρίως μικροποσά και εμβάσματα από τη μητέρα της), με αποτέλεσμα η φορολογητέα προσαύξηση να μειωθεί στα 157.355,57 ευρώ. Η συνολική τελική υποχρέωση καταβολής (φόρος, πρόστιμο και ειδική εισφορά) διαμορφώθηκε στα 89.404,01 ευρώ.