Η απόφαση 431/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ΚΒΣ χρήσης 2008, ύψους 140.000,00 €. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω λήψης εικονικού ως προς το πρόσωπο φορολογικού στοιχείου. Η αρχική προσφυγή αναπέμφθηκε για ουσιαστική εξέταση έπειτα από απόφαση Διοικητικού Πρωτοδικείου. Η ΔΕΔ, βασιζόμενη σε έκθεση του ΣΔΟΕ, διαπίστωσε ότι η εκδότρια εταιρεία υπεργολάβος ήταν εικονική (δεν ανευρέθηκε στην έδρα της, δεν απασχολούσε προσωπικό και δεν προσκόμισε φορολογικά βιβλία). Κρίθηκε ότι, παρότι το έργο ολοκληρώθηκε, αυτό πραγματοποιήθηκε από διαφορετικά πρόσωπα. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί καλής πίστης και επικύρωσε την επιβολή του προστίμου.

Η απόφαση 505 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρίας χονδρικού εμπορίου παλαιών σιδήρων και μετάλλων (scrap) κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 2.500,00€ για το φορολογικό έτος 2014. Το πρόστιμο επιβλήθηκε από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ λόγω έκδοσης τριακοσίων πενήντα ενός (351) μερικώς εικονικών φορολογικών στοιχείων, κατά παράβαση του άρθρου 54 παρ. 1 περ. η΄ και παρ. 2 περ. ε΄ του ν. 4987/2022. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι οι συναλλαγές ήταν πραγματικές και η εταιρία νόμιμη. Η Διοίκηση απέρριψε τους ισχυρισμούς, βασιζόμενη σε προηγούμενες διαπιστώσεις εικονικών αγορών που ανήλθαν σε 70% του συνόλου, και σε ποσοτικό έλεγχο που έδειξε ότι το 54% των συνολικών πωλήσεων δεν δικαιολογούνταν από αντίστοιχες αγορές.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που κατατέθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης αίτησης αμφισβήτησης του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος βάσει του άρθρου 28Α ΚΦΕ για το φορολογικό έτος 2023. Ο φορολογούμενος είχε ζητήσει την ακύρωση της πράξης προσδιορισμού φόρου, επικαλούμενος αντικειμενικούς λόγους ανωτέρας βίας, συγκεκριμένα τη φοίτησή του σε λύκειο και κατόπιν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η αρμόδια Δ.Ο.Υ. δεν εξέτασε την αίτηση εντός της προβλεπόμενης τρίμηνης προθεσμίας, με αποτέλεσμα τη σιωπηρή απόρριψή της. Κατά την εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής, η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφυγή είχε ασκηθεί εκπρόθεσμα (πέραν της 30ήμερης προθεσμίας από την συντέλεση της σιωπηρής απόρριψης). Συνεπώς, η ΔΕΔ αποφασίζει την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης λόγω της εκπρόθεσμης άσκησής της.

Η απόφαση 237/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από ατομική επιχείρηση. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ. Οι πράξεις αυτές βασίστηκαν σε τροποποιητικές δηλώσεις που υπέβαλε η προσφεύγουσα οικειοθελώς κατά τη διάρκεια του μερικού ελέγχου, βάσει του άρθρου 23 παρ. 3 περ. γ’ του ν. 5104/2024, αναγράφοντας εισόδημα από ιδιοχρησιμοποίηση ακινήτων 14.798,88 ευρώ. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμες τις προσβαλλόμενες πράξεις και επικύρωσε την οριστική φορολογική υποχρέωση, η οποία ανέρχεται σε 6.694,73 ευρώ για το 2018 και 6.596,64 ευρώ για το 2019.

Η απόφαση 452/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά προστίμου 250,00€ που επιβλήθηκε από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Λαμίας. Το πρόστιμο αφορούσε την εκπρόθεσμη υποβολή της 2ης τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η καθυστέρηση οφειλόταν στη λήψη διορθωμένης βεβαίωσης αποδοχών (αγροτικών επιδοτήσεων) από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, η οποία εκδόθηκε μετά την καταληκτική ημερομηνία υποβολής της αρχικής δήλωσης. Λόγω του ότι οι σχετικές βεβαιώσεις εκδόθηκαν καθυστερημένα, η ΔΕΔ, επικαλούμενη την Α.1070/2020 της ΑΑΔΕ, ακύρωσε το πρόστιμο, δεδομένου ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε εντός του έτους έκδοσης της βεβαίωσης, με αποτέλεσμα μηδενική οφειλή.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που άσκησε ο προσφεύγων, ζητώντας τη διαγραφή βεβαιωμένων ποσών φόρου εισοδήματος και προσαυξήσεων (1.409,46€ και 553,63€) για τα οικονομικά έτη 2013 και 2014. Τα ποσά προέκυψαν από την εκκαθάριση τροποποιητικών δηλώσεων λόγω αναδρομικών συντάξεων της συζύγου του. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της σιωπηρής απόρριψης του αρχικού του αιτήματος προς τη Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου. Αν και η υπόθεση είχε αναπεμφθεί από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Ηρακλείου για εξέταση ουσίας, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών αποφάσισε την απόρριψη της προσφυγής ως απαράδεκτης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα διαγραφής οφειλών ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, κατά του οποίου προβλέπεται η άσκηση ανακοπής (άρθρο 217 Κ.Δ.Δ.) και όχι ενδικοφανούς προσφυγής (άρθρο 63 Κ.Φ.Δ.).

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, η οποία υποβλήθηκε από κληρονόμο κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας, που εκδόθηκε από το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η οφειλή, ύψους 9.757,50 € (συμπεριλαμβανομένων προστίμων Φ.Π.Α., Κ.Β.Σ., τόκων και προσαυξήσεων) προερχόταν από την αποβιώσασα μητέρα του. Ο προσφεύγων ζητούσε την απαλλαγή από τις προσαυξήσεις λόγω άγνοιας της οφειλής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής – Υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη προσδιορισμού φόρου, αλλά πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Κατά τέτοιων πράξεων, ο νόμος προβλέπει την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων και όχι την ειδική διοικητική διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 72 του ν. 5104/2024.

Η απόφαση 629/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από δύο πρόσωπα κατά πράξεων αναγκαστικής κατάσχεσης και πινάκων χρεών της ΔΟΥ Κατερίνης, συνολικού ύψους 4.164,35€. Οι προσφεύγουσες ισχυρίστηκαν ότι οι οφειλές αφορούσαν αποβιώσαντα από το 2015, και ότι τα χρέη είτε είχαν εκδοθεί κατά ανύπαρκτου προσώπου είτε είχαν υποπέσει σε παραγραφή. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, διότι η αμφισβήτηση πράξεων διοικητικής εκτέλεσης, όπως οι αναγκαστικές κατασχέσεις, πρέπει να γίνεται με την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμοδίων Διοικητικών Δικαστηρίων και όχι μέσω ενδικοφανούς προσφυγής, καθώς η συγκεκριμένη διαδικασία δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας για ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 1029/30-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. αρνήθηκε την παραλαβή και εκκαθάριση τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, ύψους 350.206,54€, που αφορούσε χρηματικό ποσό σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό (joint account), με το σκεπτικό ότι οι καταθέσεις αυτές απαλλάσσονται από τον φόρο κληρονομίας και επομένως δεν αποτελούν αντικείμενο φόρου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή, βασιζόμενη στο σκεπτικό ότι η απαλλαγή από τον φόρο δεν συνεπάγεται απαλλαγή του φορολογουμένου από την υποχρέωση υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς, οδηγώντας στην ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και την υποχρέωση εκκαθάρισης της δήλωσης.

Η απόφαση 493/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι λανθασμένα φορολογήθηκε το επίδομα βιβλιοθήκης ύψους 1.854,75 ευρώ, το οποίο έλαβε από Πανεπιστήμιο και είχε συμπεριληφθεί στο δηλωθέν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες (κωδικός 301). Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στις διατάξεις του ν. 5045/2023 και στην κρίση της Ολομέλειας του ΣτΕ (απόφαση 29/2014), έκρινε ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης έχει αποζημιωτικό χαρακτήρα και δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Ως αποτέλεσμα, η ΔΕΔ αποφάσισε την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης, διαγράφοντας το ποσό του επιδόματος βιβλιοθήκης από το εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και διενεργώντας νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.