ΝΣΚ/474/2006
Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.
Δημοτικές Επιχειρήσεις Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης. Δυνατότητα μεταφοράς προσωπικού στους οικείους δήμους, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 26 παρ. 11 του Ν 2130/1993.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Δεν είναι δυνατή η μεταφορά προσωπικού αμιγών δημοτικών επιχειρήσεων ραδιοφωνίας – τηλεόρασης, στους οικείους δήμους, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 26 παρ. 11 του Ν 2130/1993, εφόσον η διάταξη αυτή, ως εκ του μεταβατικού περιεχομένου της, εφόσον ίσχυσε επί εξάμηνο από τη δημοσίευση του νόμου, έχει, ήδη, παύσει να παράγει έννομα αποτελέσματα.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
2/65598/ΔΕΠ/2015
Καθορισμός αμοιβών Προέδρου, Διευθύνοντος Συμβούλου και μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της «Ελληνικής Ραδιοφωνίας, Τηλεόρασης Ανώνυμη Εταιρεία (Ε.Ρ.Τ. Α.Ε.)».
ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡ.4 ΤΗΣ Ε/26/2023-ΦΕΚ:98/ΥΟΔΔ/08.02.2023.
12/2019
Συμπλήρωση – τροποποίηση της 2/65598/ΔΕΠ/ 5.11.2015 απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Επικρατείας «Καθορισμός αμοιβών Προέδρου, Διευθύνοντος Συμβούλου και μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της «Ελληνικής Ραδιοφωνίας, Τηλεόρασης Ανώνυμη Εταιρεία (Ε.Ρ.Τ. Α.Ε.)» (Υ.Ο.Δ.Δ. 805).
ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡ.4 ΤΗΣ Ε/26/2023-ΦΕΚ:98/ΥΟΔΔ/08.02.2023.
ΕΣ/Τ1/167/2006
Πρόσληψη των φερομένων ως δικαιούχων δεν ευρίσκει έρεισμα στη διάταξη του άρθρου 13 του Ν.2130/1993, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 4 του άρθρου 22 του Ν.3274/2004, η οποία εφαρμόζεται σε έργα που εκτελούνται με αυτεπιστασία από τους Δήμους και όχι στην περίπτωση του ανωτέρω προσωπικού, το οποίο προσλήφθηκε για να παράσχει πάσης φύσεως εργασίες καθαρισμού κοινοχρήστων χώρων.
ΝΣΚ/187/2006
Εξωταμιακή διαχείριση εσόδων και εξόδων Δήμου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Η εξωταμιακή διαχείριση εσόδων και εξόδων του Δήμου Ύδρας, όπως αυτή διαπιστώθηκε και αναφέρεται στις υπ’ αριθ. 7275/2002 και 2151/2002 πορισματικές εκθέσεις των οικονομικών επιθεωρητών για τα έτη 90-94 και 95-96 κατόπιν διενέργειας διαχειριστικού ελέγχου, δεν εμπίπτει στις διατάξεις των άρθρων 33 Ν 2130/1993 και 26 παρ.1 Ν 3274/2004.
ΝΣΚ/44/2007
Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ). Περιεχόμενο βεβαίωσης ανυπαρξίας σχετικής οφειλής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Οι χορηγούμενες από τους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α. βεβαιώσεις, κατ’ άρθρο 24 παρ.18 του Ν 2130/1993, πρέπει να διαλαμβάνουν, αποκλειστικώς, την ανυπαρξία οφειλής για το Τέλος της Ακίνητης Περιουσίας. Η χορήγηση των ανωτέρω βεβαιώσεων, εφόσον δεν υφίσταται ληξιπρόθεσμη αντίστοιχη οφειλή, συνιστά δέσμια αρμοδιότητα. Τυχόν διατυπούμενη, στην αυτή βεβαίωση, επιφύλαξη μη σχετιζόμενη, ευθέως, με την προειρημένη οφειλή, δεν επάγεται οποιαδήποτε έννομη συνέπεια.
ΝΣΚ/51/2002
Απαγόρευση χρηματοδότησης, από τους ΟΤΑ, των δημοτικών επιχειρήσεων ραδιοφωνίας, λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού και παροχής συνδρομητικών ραδιοφωνικών υπηρεσιών μέσω καλωδιακών δικτύων.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
1) α. Με βάση την κρατούσα νομολογιακή αντίληψη (4370/1998 απόφαση του ΣτΕ και 6/26-2-1998 πράξη του Ελεγκτικού Συνεδρίου) που αναφέρεται, στη νομιμότητα επιχορήγησης των ιδιόμορφων αμιγών δημοτικών επιχειρήσεων ραδιοφωνίας, από τους ΟΤΑ (κατ αντίθεση προς την υπ αριθμ. 772/1997 γνωμοδότηση της Ολομέλειας του ΝΣΚ), οι προκείμενες αμιγείς δημοτικές επιχειρήσεις, εφόσον εξακολουθούν διεπόμενες από το νομοθετικό καθεστώς του Ν 1730/87 και του κατ εξουσιοδότησή του εκδοθέντος Π. Δ/τος 25/1988, νομίμως επιχορηγούνται από τους ΟΤΑ, που τις έχουν συστήσει. β. Όσες, όμως, εξ αυτών (αμιγείς) έχουν πλέον υπαχθεί στο καθεστώς του Ν 2328/1995, από πλευράς χορήγησης αδείας και λειτουργικού καθεστώτος, καθώς και εκείνες (αμιγείς ή μη αμιγείς), που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας, για πρώτη φορά, κατ εφαρμογή του ίδιου νόμου (2328/1995), εμπίπτουν στην απαγόρευση χρηματοδότησης, από τους ΟΤΑ, που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 277 παρ.8 του ΔΚΚ (άρθρο 21 παρ.6 του Ν 2218/1994). 2) Εφόσον δεν υφίσταται, ειδική, περί του αντιθέτου, ρητή πρόβλεψη στο άρθρο 8 παρ.1 του Ν 2328/1995 ή σε κατ εξουσιοδότηση τούτου εκδοθείσα κανονιστική πράξη, για τις αμιγείς ή μεικτές δημοτικές επιχειρήσεις λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών εξακολουθεί ισχύουσα η απαγόρευση επιχορήγησης από τον οικείο ΟΤΑ, κατ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ.16 του Ν 2218/1994, το οποίο έχει ενσωματωθεί, ως παράγραφος 8, στο άρθρο 277 του ΔΚΚ και στο άρθρο 75 παρ.3 στον Κώδικα Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (Π. Δ/μα 30/1996). 3) α. Ομοίως για τις αμιγείς ή μεικτές επιχειρήσεις των ΟΤΑ, με σκοπό την παροχή συνδρομητικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών υπηρεσιών, μέσω καλωδιακών δικτύων, σύμφωνα και με την πρόβλεψη του άρθρου 13 παρ.5 του Ν 2644/1998, ισχύει η προμνημονευθείσα απαγόρευση χρηματοδότησής τους από τους ΟΤΑ. β. Οι προδιαληφθείσες επιχειρήσεις ενόψει των ειδικών ρυθμίσεων που διέπουν τη λειτουργία τους, του διαρκούς ελέγχου των υποχρεώσεών τους, από το τμήμα Ελέγχου και Διαφάνειας του ΕΣΡ και της απευθείας σύμβασης παραχώρησης που συνάπτεται με το Ελληνικό Δημόσιο, όπως ειδικότερα προκύπτει από την παράγραφο 5 του άρθρου 13 του Ν 2644/1998, δεν μπορούν να υπηρετούν σκοπούς μη συναφείς προς τα προγράμματα που μεταδίδουν, ήτοι σκοπούς που δεν συμπλέκονται με τις ενημερωτικές, επιμορφωτικές και ψυχαγωγικές ανάγκες του αντίστοιχου πληθυσμού.
ΝΣΚ/52/2019
Εάν θεωρείται ως αχρεωστήτως ή παρά το νόμο καταβληθέν το τέλος ακίνητης περιουσίας (ΤΑΠ), το οποίο βεβαιώθηκε από τους δήμους, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 24 του ν. 2130/1993, σε βάρος ιδιοκτητών, επικαρπωτών ή νομέων οριζόντιων ιδιοκτησιών οικοδομής για το ασκούμενο απ’ αυτούς δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης ανοικτής θέσης στάθμευσης σε κοινόχρηστη και κοινόκτητη πιλοτή της οικοδομής αυτής για το χρονικό διάστημα, το οποίο προηγήθηκε της αποδοχής από τον Υπουργό Εσωτερικών της με αριθμό 135/2017 γνωμοδότησης του ΝΣΚ, με την οποία κρίθηκε ότι το εν λόγω δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης δεν υπόκειται σε ΤΑΠ.(...)Τα καταβληθέντα και εισπραχθέντα ποσά τέλους ακίνητης περιουσίας από τους ιδιοκτήτες, επικαρπωτές ή νομείς οριζόντιων ιδιοκτησιών οικοδομής για το ασκούμενο απ’ αυτούς δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης ανοικτής θέσης στάθμευσης σε κοινόχρηστη και κοινόκτητη πιλοτή της οικοδομής αυτής, με νόμιμους τίτλους βεβαίωσης, τα οποία εκδόθηκαν πριν την εφαρμογή από τους δήμους της άποψης που διατυπώθηκε με την με αριθμό 135/2017 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, δεν θεωρούνται αχρεώστητα καταβληθέντα, εφόσον διατηρήθηκε εν ισχύ ο νόμιμος τίτλος καταβολής τους και δεν ακυρώθηκε ή τροποποιήθηκε κατόπιν ασκήσεως προσφυγής, είτε με απόφαση δημοτικού συμβουλίου κατ’ εφαρμογή του άρθρου 32 του ν. 1080/1980 στα πλαίσια συμβιβαστικής επιλύσεως της διαφοράς ή με δικαστική απόφαση που εκδόθηκε επί της προσφυγής. Τα εν λόγω τέλη τα οποία βεβαιώθηκαν ταμειακά πριν την εφαρμογή από τους δήμους της άποψης, η οποία διατυπώθηκε με την με αριθμό 135/2017 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, δεν δύναται να διαγραφούν, εφόσον οι εν λόγω ταμειακές βεβαιώσεις στηρίζονται σε εκδοθέντες βεβαιωτικούς καταλόγους εν ισχύ, οι οποίες δεν ακυρώθηκαν ή τροποποιήθηκαν κατόπιν ασκήσεως προσφυγής κατά τα ανωτέρω. Εάν, όμως, εκκρεμεί αίτημα συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς κατ’ άρθρο 32 του ν. 1080/1980 κατά το μέρος, που στην προσβαλλόμενη με την προσφυγή κατάσταση ή βεβαιωτικό κατάλογο βεβαιώνεται παράνομα το τέλος ακίνητης περιουσίας σε βάρος του προσφεύγοντα για το ασκούμενο απ’ αυτόν δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης ανοικτής θέσης στάθμευσης σε κοινόχρηστη και κοινόκτητη πιλοτή οικοδομής, ενόψει των αρχών του κράτους δικαίου, της νομιμότητας της διοικητικής δράσεως και της χρηστής διοικήσεως, επιβάλλεται όπως η Επιτροπή του άρθρου 32 του ν. 1080/1980, κατ’ αποδοχή της άποψης που διατυπώθηκε με την με αριθμό 135/2017 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, συντάξει σχετικό πρακτικό περί αποδοχής της προσφυγής και ακυρώσεως της καταστάσεως ή του βεβαιωτικού καταλόγου, κατά το μέρος που βεβαιώνεται τέλος ακίνητης περιουσίας για την αιτία αυτή και, μετά την υπογραφή του πρακτικού από τον προσφεύγοντα, να γίνει αυτό δεκτό από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου προς ακύρωση του νόμιμου τίτλου και αντίστοιχη διαγραφή του βεβαιωθέντος τέλους και επιστροφή του ως αχρεώστητου καταβληθέντος (ομόφ.).
ΝΣΚ/119/2008
Παραγραφή ή μη της ενσωματωμένης απαιτήσεως σε έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία είχαν αρχικώς παραδοθεί προς φύλαξη σε τραπεζική εταιρεία με σύμβαση παρακαταθήκης και στη συνέχεια τέθηκαν σε δικαστική μεσεγγύηση.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Το Ελληνικό Δημόσιο δεν δύναται να προβεί σε εξόφληση εντόκων γραμματίων του, λήξεως 31-12-1993 και 30-6-1994, τα οποία είχαν κατατεθεί από τον αρχικό δικαιούχο προς φύλαξη σε τραπεζική εταιρεία, δυνάμει συμβάσεως παρακαταθήκης και, εν συνεχεία, τέθηκαν σε δικαστική μεσεγγύηση, μετά την άρνηση της τραπεζικής εταιρείας-θεματοφύλακα να τα αποδώσει στους συνυπογράψαντες τα αποδεικτικά φύλαξης μετά του αποβιώσαντος αρχικού δικαιούχου, λόγω διαφοράς ως προς την κυριότητα επί των πιο πάνω τίτλων μεταξύ των τελευταίων και των κληρονόμων του αρχικού δικαιούχου, εφόσον η από 26-10-2007 αίτηση προς εξόφληση των εντόκων γραμματίων υποβλήθηκε μετά την συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής.
ΝΣΚ/296/2008
Παραγραφή ή μη της ενσωματωμένης απαιτήσεως σε έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία είχαν αρχικώς παραδοθεί προς φύλαξη σε τραπεζική εταιρεία με σύμβαση παρακαταθήκης και στη συνέχεια τέθηκαν σε δικαστική μεσεγγύηση.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Οι απαιτήσεις από τα επίμαχα έντοκα γραμμάτια παραγράφηκαν την 1-1-2000 για όσα έληγαν στις 31-12-1993 και την 1-7-2000 για όσα έληγαν στις 30-6-1994 και ως εκ τούτου το Δημόσιο δεν δύναται να προβεί σε εξόφλησή τους, εφόσον η από 26-10-2007 αίτηση προς εξόφληση αυτών υποβλήθηκε μετά την συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής. Εξάλλου, το Ελληνικό Δημόσιο αδυνατεί να παραιτηθεί με τα αρμόδια όργανά του από συμπληρωθείσα υπέρ αυτού παραγραφή αξιώσεων εναντίον του ή να αναγνωρίσει τοιαύτη παραγεγραμμένη απαίτηση, διότι τέτοια παραίτηση ή αναγνώριση, κατά ρητή πρόβλεψη του άρθρου 94 του Ν 2362/1995, είναι άκυρη.
ΣΤΕ/2970/2019
Φορολογία καταναλώσεως. Ατελής εισαγωγή αυτοκινήτων. Μετά την κατάργηση των άρθρων 25 και 26 της ΥΑ Δ.245/11/1988, οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι, αξιωματικοί κ.λπ. που παραμένουν στο εξωτερικό με αποστολή για περισσότερα από δύο συνεχή χρόνια, εξακολουθούν να τυγχάνουν των αυτών ατελειών δυνάμει του άρθρου 3, εφόσον απέκτησαν συνήθη κατοικία σε άλλη χώρα και απαλλάσσονται από τους ειδικούς φόρους καταναλώσεως, οι οποίοι επιβάλλονται κατά την εισαγωγή, σε αντιδιαστολή με το εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος ταξινόμησης. Επιστροφή των φόρων που εισπράχθηκαν από 15 κράτος μέλος κατά παράβαση των κανόνων του δικαίου της Ενώσεως, καθώς και των τόκων. Τόκοι οφείλονται από την άσκηση της προσφυγής, με την οποία υποβάλλεται το περί επιστροφής αίτημα. Δεν έχει εφαρμογή το άρθρο 38 παρ. 2 του ν. 1473/1984, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 του ν. 2120/1993, διότι αντίκειται στα άρθρα 4 παρ. 5 και 17 παρ. 1 του Συντάγματος και 1 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την αριθμ. 1995/2007 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς)