Το εφάπαξ βοήθημα μεταβιβάζεται σε κάθε περίπτωση στα αναφερόμενα στο άρθρο 56 παρ.1 του Ν 2084/1992 πρόσωπα (όπως αυτό ισχύει σήμερα μετά τις τροποποιήσεις του με τα άρθρα 9 παρ.3 του Ν 2335/1995 και 16 παρ.5 εδ.β’ Ν 2556/1997) τα οποία το δικαιούνται όχι κληρονομικώ δικαίω, αλλά με βάση την ανωτέρω δημοσίου δικαίου διάταξη. Το δικαίωμα επί του εφάπαξ αυτού είναι σε κάθε περίπτωση κληρονομητό, γιατί το κληρονομικό δικαίωμα των αναφερομένων στη διάταξη προσώπων προστατεύεται από το άρθρο 1 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το εφάπαξ αυτό, θα χορηγηθεί στους κατά τις διατάξεις κάθε φορέα ασφάλισης πρόνοιας δικαιούχους θανόντος ασφαλισμένου, οι οποίες και μόνο είναι εφαρμοστέες χωρίς άλλες διακρίσεις που δεν βρίσκουν κανένα έρεισμα στο νόμο.

Η απόφαση 513/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φερόμενη κληρονόμο κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕφπ), Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης (ΕισφΑλληλ) και ΦΠΑ, καθώς και προστίμων, του 4ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής για τις περιόδους 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά νομίμως και εμπροθέσμως, καθώς απέκτησε θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της (λόγω αποποίησης προηγούμενων συγγενών) μόνο με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου (04.04.2023). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας πριν την κοινοποίηση της εντολής. Ως εκ τούτου, ο πρώτος λόγος της προσφυγής έγινε δεκτός και διατάχθηκε η τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων ώστε να διαγραφεί η προσφεύγουσα από το σώμα τους ως κληρονόμος της αποβιωσάσης.

Η απόφαση 663/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδου 2019) και Πράξης Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους €48.974,28, που καταλογίστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για οφειλές λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά στις 29/10/2024 εμπροθέσμως, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω αποποίησης όλων των προηγούμενων τάξεων) μόλις στις 05/09/2024. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας βάσει της νομολογίας του Αρείου Πάγου και της εγκυκλίου Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και ότι η αποποίηση ήταν έγκυρη και εμπρόθεσμη. Συνεπώς, η απόφαση τροποποιεί την προσβαλλόμενη πράξη ώστε να μη φέρεται η προσφεύγουσα ως κληρονόμος και αλληλέγγυα υπεύθυνη.

Επιστροφή ή μη καταβληθεισών εισφορών αποβιώσαντος κληρικού, ο οποίος είχε λάβει εφάπαξ βοήθημα από το πρώην Ταμείο Προνοίας Ορθοδόξου Εφημεριακού Κλήρου Ελλάδος βάσει του άρθρου 22 του Ν 3232/2004, στους κληρονόμους αυτού.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι κληρονόμοι θανόντος κληρικού, ο οποίος δεν δικαιούται ετέρου βοηθήματος δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 22 παρ. 1 του Ν 3232/2004, εξομοιώνονται με τους μη δικαιούμενους εφάπαξ βοηθήματος κληρονόμους του άρθρου 56 παρ. 2 του Ν 2084/1992, υπό την προϋπόθεση ότι ο θανών κληρικός είχε συμπληρώσει τρία χρόνια κατά τα οποία κατέβαλε εισφορές στο Ταμείο Προνοίας Ορθοδόξου Εφημεριακού Κλήρου Ελλάδος μετά τη λήψη του εφάπαξ βοηθήματος. Η επιστροφή των σχετικών εισφορών θα πρέπει να γίνει ατόκως όπως ορίζει υπέρ του κυρίως ασφαλισμένου το άρθρο 22 παρ. 1 του Ν 3232/2004, σύμφωνα με την αρχή ότι ουδείς μπορεί να μεταβιβάσει στον κληρονόμο του δικαίωμα μείζον εκείνου το οποίο έχει. Οι δικαιούμενοι επιστροφής εισφορών κληρονόμοι είναι τα πρόσωπα τα οριζόμενα στο άρθρο 56 παρ. 1 του Ν 2084/2004.

ΕΦΑΠΑΞ:Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα ειδικότερα έγιναν ερμηνευτικά δεκτά στη νομική σκέψη της παρούσας (υπό στοιχ ΙΙ.Α και Β), το Κλιμάκιο κρίνει ότι η υπό κρίση δαπάνη παρίσταται, εν προκειμένω, νόμιμη. Και τούτο, διότι, λαμβάνοντας υπόψη ότι με το άρθρο 56 παρ. 1 του ν. 2084/1992 εισήχθη, καταρχήν, για τους μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους σε οποιοδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης, όπως η ....– …., η οποία κατά το χρονικό αυτό σημείο ήταν ασφαλισμένη στο Τ.Α.Ε., ευνοϊκή ρύθμιση για τα τέκνα θανόντος ασφαλισμένου που κληρονομούν εξ αδιαθέτου, οι φερόμενοι ως δικαιούχοι του χρηματικού εντάλματος πληρωμής, τέκνα της προαναφερόμενης δημοτικής υπαλλήλου, δικαιούνται σε κάθε περίπτωση να λάβουν το εφάπαξ βοήθημα, κατά το λόγο της κληρονομικής τους μερίδας, ελλείψει άλλων δικαιούχων προσώπων, ήτοι κατά το ένα τρίτο έκαστος, μολονότι η δικαιοπάροχός τους δεν είχε κατά το χρόνο του θανάτου της αποκτήσει δικαίωμα για τη λήψη αυτού και ανεξαρτήτως του ότι οι ίδιοι δεν δικαιούνται να λάβουν σύνταξη από το Δημόσιο ταμείο λόγω του θανάτου της μητέρας τους. Ως εκ τούτου, ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον εφαρμοστέες, εν προκειμένω, δεν είναι οι διατάξεις του ν. 103/1975 αλλά οι καταστατικές διατάξεις του Τ.Π.Δ.Υ., βάσει των οποίων ρυθμίζεται το ζήτημα της λήψης του εν λόγω βοηθήματος από τα μέλη της οικογένειας θανόντος ασφαλισμένου, τούτο δε κατά ρητή πρόβλεψη του άρθρου 21 του ν. 3232/2004.