Κοινοτικό δίκαιο - Αρχές - Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προστασίας - Καθιέρωση από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών Ευρωπαϊκές Κοινότητες - Δικαστικός έλεγχος της νομιμότητας των πράξεων των κοινοτικών οργάνων - πράξεις κανονιστικού χαρακτήρα - Ανάγκη τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα να ακολουθήσουν τη νομική οδό της ενστάσεως ελλείψεως νομιμότητας ή της προδικαστικής παραπομπής περί εκτιμήσεως του κύρους - Υποχρέωση των εθνικών δικαστηρίων να εφαρμόζουν τους εθνικούς δικονομικούς κανόνες κατά τρόπο ώστε να παρέχεται η δυνατότητα αμφισβητήσεως της νομιμότητας των κοινοτικών πράξεων κανονιστικού χαρακτήρα - Άσκηση προσφυγής ακυρώσεως ενώπιον του κοινοτικού δικαστή σε περίπτωση που οι εθνικοί δικονομικοί κανόνες δημιουργούν ανυπέρβλητο εμπόδιο - Δεν επιτρέπεται 

ΟΙ διαδικασίες συνομολόγησης δανείων με πιστωτικά ιδρύματα ή χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς εκ μέρους των φορέων, για την πραγματοποίηση σκοπών της αρμοδιότητας ή της δράσης τους εξαιρούνται του πεδίου εφαρμογής της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ . Οι αναθέτοντες φορείς όμως όταν τις συνάπτουν, υποχρεούνται, εντούτοις, να τηρούν τους θεμελιώδεις κανόνες της συμβάσεως εν γένει και την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγενείας ειδικότερα. Η υποχρέωση διαφάνειας που απόκειται στην αναθέτουσα αρχή συνίσταται στη διασφάλιση, υπέρ όλων των ενδεχομένων αναδόχων, προσήκοντος βαθμού δημοσιότητας που να καθιστά δυνατό το άνοιγμα της αγοράς υπηρεσιών στον ανταγωνισμό καθώς και τον έλεγχο του αμερόληπτου χαρακτήρα των διαδικασιών διαγωνισμού.

Σύμβαση δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος Σταύρος Σ. Νιάρχος και του Ελληνικού Δημοσίου, κυρωθείσα με το Ν. 3785/2009 – Απαλλαγή ή μη από το φόρο δωρεάς, μετά την ισχύ του Ν. 3842/2010 – Φορολογική αντιμετώπιση των δωρεών με αποδέκτη ανώνυμη εταιρεία κοινωφελούς χαρακτήρα.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
1) Η απαλλαγή της ανώνυμης εταιρείας ειδικού σκοπού, με την επωνυμία «Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος Α.Ε.», από το φόρο δωρεάς, που προβλέπεται στη Σύμβαση Δωρεάς, μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Σταύρος Σ. Νιάρχος», η οποία κυρώθηκε με το Ν. 3785/2009, δεν εξακολουθεί να ισχύει για τις δωρεές προς την εταιρεία, για τις οποίες η φορολογική υποχρέωση, κατά το άρθρο 39 του κώδικα φορολογίας κληρονομιών και δωρεών (Ν. 2961/2001), γεννήθηκε μετά την ισχύ του Ν. 3842/2010, δυνάμει του οποίου καταργήθηκε και η ως άνω φορολογική απαλλαγή. (πλειοψ.) 2) Στη διάταξη της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 25 του Κώδικα Φορολογίας Κληρονομικών και Δωρεών, η οποία προβλέπει αυτοτελή και ευνοϊκή φορολόγηση των δωρεών, που λαμβάνουν χώρα προς μη κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα κοινωφελούς σκοπού, υπάγονται και οι ανώνυμες εταιρείες που, κατά το καταστατικό τους, έχουν μεν τα ως άνω χαρακτηριστικά, ως η εν προκειμένω κρινόμενη ανώνυμη εταιρεία, πλην, όμως, προκειμένου οι προς αυτήν δωρεές να υπαχθούν στον ευνοϊκό φορολογικό συντελεστή 0,5% του άρθρου 29 παρ. 5 του Κ.Ν. 2961/2001, προσαπαιτείται η διαπίστωση, εκ μέρους της αρμόδιας φορολογικής αρχής, ότι οι ως άνω κοινωφελείς δραστηριότητες αναπτύσσονται εν τοις πράγμασι και ότι τα εξ αυτών έσοδα της εταιρείας διατίθενται για την υποστήριξη των κοινωφελών σκοπών της, σταθμιζομένης, ασφαλώς, και της νομοθετικής πρόβλεψης ότι η ως άνω εταιρεία θα περιέλθει, το έτος 2015, υπό τον έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου. (ομοφ.) (Παραπομπή των ερωτημάτων στην Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους).

Περίληψη 1. Στο πλαίσιο της ασκήσεως των εκ του άρθρου 226 ΕΚ αρμοδιοτήτων της, η Επιτροπή δεν οφείλει να αποδεικνύει την ύπαρξη ειδικού εννόμου συμφέροντος. Συγκεκριμένα, η διάταξη αυτή δεν αποσκοπεί στην προστασία των εξουσιών της Επιτροπής. Αποστολή της Επιτροπής, προς το γενικό κοινοτικό συμφέρον, είναι να μεριμνά αυτεπαγγέλτως για την εφαρμογή, από τα κράτη μέλη, της Συνθήκης και των διατάξεων που θεσπίζουν τα κοινοτικά όργανα δυνάμει αυτής και για την αναγνώριση της υπάρξεως τυχόν παραβάσεων των εξ αυτών απορρεουσών υποχρεώσεων, με σκοπό την παύση τους. Κατά συνέπεια, ενόψει του ρόλου της ως θεματοφύλακα της Συνθήκης, η Επιτροπή είναι η μόνη αρμόδια να αποφασίζει αν είναι σκόπιμο να κινήσει τη διαδικασία αναγνωρίσεως παραβάσεως κράτους μέλους και κατά ποιας πράξεως ή παραλείψεως καταλογιστέας στο οικείο κράτος μέλος πρέπει να κινηθεί η διαδικασία αυτή. Επομένως, μπορεί να ζητήσει από το Δικαστήριο να διαπιστώσει παράβαση η οποία συνίσταται στο ότι δεν επιτεύχθηκε, σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, το επιδιωκόμενο με την οδηγία αποτέλεσμα. ( βλ. σκέψεις 29-30 ) 2. Η προστασία του περιβάλλοντος ενδέχεται να αποτελεί λόγο τεχνικής φύσεως υπό την έννοια του άρθρου 11, παράγραφος 3, στοιχείο β_, της οδηγίας 92/50, για τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών, που προβλέπει ότι οι αναθέτουσες αρχές μπορούν να συνάπτουν δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών μέσω διαδικασίας με διαπραγμάτευση και χωρίς να προηγηθεί δημοσίευση σχετικής προκηρύξεως όταν, για λόγους τεχνικούς, καλλιτεχνικούς ή σχετικούς με την προστασία αποκλειστικών δικαιωμάτων, η εκτέλεση των υπηρεσιών μπορεί να ανατεθεί μόνο σε συγκεκριμένο πρόσωπο. Εντούτοις, η ακολουθούμενη λόγω της υπάρξεως ενός τέτοιου τεχνικού λόγου διαδικασία πρέπει να τηρεί όλες τις θεμελιώδεις αρχές του κοινοτικού δικαίου και, ιδίως, την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων, όπως αυτή απορρέει από τις διατάξεις της Συνθήκης περί του δικαιώματος εγκαταστάσεως και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. ( βλ. σκέψεις 59-60, 62 )

Φορολογική μεταχείριση αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας όσον αφορά τα έσοδα που αποκτά από επιδοτήσεις – επιχορηγήσεις και γενικά από οικονομικές ενισχύσεις.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με την επωνυμία «.... ΜΟΥΣΕΙΟ....», ως έχουσα τηρήσει τις διατυπώσεις δημοσιότητας του άρθρου 784 Α.Κ., αποτελεί Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, υποκείμενο σε φόρο για το καθαρό εισόδημά της που προκύπτει στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή μόνο από την εκμίσθωση ακινήτων, καθώς και από κινητές αξίες, κατ εφαρμογή της περιπτώσεως ε της παρ.1 του άρθρου 99 του Ν 2238/94. β) Οι κάθε είδους οικονομικές ενισχύσεις προς το άνω νομικό πρόσωπο δεν συνιστούν ακαθάριστα έσοδα αυτού και ως εκ τούτου κατά την είσπραξή τους από το Τ. Π. & Δανείων, στο οποίο έχουν παρακατατεθεί σε ειδικό λογαριασμό από τρίτους, δεν υπόκειται σε παρακράτηση φόρου είκοσι τα εκατό (20%), κατά τα οριζόμενα στην διάταξη της περ.ε της παρ.1 του άρθρου 55 του Ν 2238/94.

Φορολογική μεταχείριση αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας όσον αφορά τα έσοδα που αποκτά από επιδοτήσεις – επιχορηγήσεις και γενικά από οικονομικές ενισχύσεις.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με την επωνυμία «ΚΕΝΤΡΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ - ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΡΥΣΙΡΑ», ως έχουσα τηρήσει τις διατυπώσεις δημοσιότητας του άρθρου 784 Α.Κ., αποτελεί ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, υποκείμενο σε φόρο για το καθαρό εισόδημά της που προκύπτει στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή μόνο από την εκμίσθωση ακινήτων, καθώς και από κινητές αξίες, κατ’ εφαρμογή της περιπτώσεως ε’ της παρ.1 του άρθρου 99 του Ν 2238/94. β) Οι κάθε είδους οικονομικές ενισχύσεις προς το άνω νομικό πρόσωπο δεν συνιστούν ακαθάριστα έσοδα αυτού και ως εκ τούτου κατά την είσπραξή τους από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, στο οποίο έχουν παρακατατεθεί σε ειδικό λογαριασμό από τρίτους, δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου είκοσι τα εκατό (20%), κατά τα οριζόμενα στην διάταξη της περ.ε’ της παρ.1 του άρθρου 55 του Ν 2238/94.

Περίληψη Η οδηγία 93/38, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών, διέπει σύμβαση εξ επαχθούς αιτίας που συνήφθη γραπτώς μεταξύ, αφενός, επιχειρήσεως η οποία είναι ειδικώς επιφορτισμένη από τη νομοθεσία κράτους μέλους να εκμεταλλεύεται υπηρεσία τηλεπικοινωνιών και της οποίας το κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου στις δημόσιες αρχές του εν λόγω κράτους μέλους και, αφετέρου, ιδιωτικής επιχειρήσεως, οσάκις με τη σύμβαση αυτή η πρώτη επιχείρηση αναθέτει στη δεύτερη τη δημιουργία και την έκδοση εντύπων και ηλεκτρικώς χρησιμοποιουμένων πινάκων συνδρομητών του τηλεφώνου (τηλεφωνικών καταλόγων) για να διανέμονται στο κοινό. άντως αν και διέπεται από την οδηγία 93/38, μια τέτοια σύμβαση αποκλείεται, στο παρόν στάδιο εξελίξεως του κοινοτικού δικαίου, από το πεδίο εφαρμογής της τελευταίας λόγω του γεγονότος, ιδίως, ότι η αντιπαροχή της πρώτης επιχειρήσεως προς τη δεύτερη συνίσταται στο ότι η δεύτερη αποκτά το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως της δικής της παροχής, ως ανταμοιβή. Αν και τέτοιες συμβάσεις, στο παρόν στάδιο εξελίξεως του κοινοτικού δικαίου, αποκλείονται του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 93/38, οι αναθέτοντες φορείς, όταν τις συνάπτουν, υποχρεούνται, εντούτοις, να τηρούν τους θεμελιώδεις κανόνες της Συνθήκης εν γένει και την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγενείας ειδικότερα, συνεπαγομένη η αρχή αυτή, ιδίως, υποχρέωση διαφάνειας επιτρέπουσα στην αναθέτουσα αρχή να μπορεί να βεβαιώνεται για την τήρηση της αρχής αυτής. Η εν λόγω υποχρέωση διαφάνειας που απόκειται στην αναθέτουσα αρχή συνίσταται στη διασφάλιση, υπέρ όλων των ενδεχομένων αναδόχων, προσήκοντος βαθμού δημοσιότητας που να καθιστά δυνατό το άνοιγμα της αγοράς υπηρεσιών στον ανταγωνισμό καθώς και τον έλεγχο του αμερόληπτου χαρακτήρα των διαδικασιών διαγωνισμού. Στο εθνικό δικαστήριο απόκειται να αποφανθεί ως προς το αν η υποχρέωση αυτή τηρήθηκε στην υπόθεση της κύριας δίκης και να εκτιμήσει επιπλέον το λυσιτελές των προσκομισθέντων προς τον σκοπό αυτόν αποδεικτικών στοιχείων. ( βλ. σκέψεις 58, 60-63, διατακτ. 1-4 )