Κοινοτικό Δίκαιο – Καθεστώς εφοδιασμού των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους με ορισμένα γεωργικά προϊόντα (Καν. ΕΟΚ 2019/93 και 2958/93). Φορτωτική.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Για την αναγνώριση και καταβολή της οικονομικής ενίσχυσης, που προβλέπεται για το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους με ορισμένα γεωργικά προϊόντα (Καν. ΕΟΚ 2019/93 και 2958/93), στον κάτοχο σχετικού πιστοποιητικού ενίσχυσης, απαιτείται η προσκόμιση στην αρμόδια για την πληρωμή υπηρεσία μεταξύ άλλων δικαιολογητικών, και του εγγράφου μεταφοράς (φορτωτική) των προϊόντων στον τόπο προορισμού. Η, κατά παράβαση των οικείων διατάξεων, εκδοθείσα στη συγκεκριμένη περίπτωση φορτωτική μία ημέρα μετά την άφιξη των αγαθών στο λιμάνι προορισμού (Ρόδο) και όχι κατά τη φόρτωση αυτών, δεν αποτελεί νόμιμο δικαιολογητικό για την πληρωμή της ενίσχυσης.

Δημόσιες Συμβάσεις – Μερική ανυπαίτια αδυναμία παροχής – Μερική παραλαβή – Προϋποθέσεις.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Το Ελληνικό Δημόσιο δύναται να παραλάβει οριστικά το εκτελεσθέν από την ανάδοχο μέρος του έργου, να της καταβάλλει το συμβατικό τίμημα, που αντιστοιχεί στο μέρος αυτό (μετά του αναλογούντος Φ.Π.Α.) και, καθόσον αφορά το μη εκτελεσθέν μέρος του έργου, να συμφωνήσει με την ανάδοχο την οριστική λύση της συμβάσεως, αζημίως για αμφοτέρους τους συμβαλλομένους, εφόσον τα αρμόδια επί της συμβάσεως όργανα του Ελληνικού Δημοσίου βεβαιώσουν εγγράφως ότι συντρέχουν οι ακόλουθες ουσιαστικές προϋποθέσεις: 1. Η παροχή του μέρους του έργου, που δεν εκτελέσθηκε από την ανάδοχο είχε καταστεί αδύνατη πριν από τη λήξη του χρόνου, που προβλέπονταν από τη σύμβαση για την παράδοσή του, η αδυναμία δε αυτή δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα της αναδόχου (μερική ανυπαίτια αδυναμία παροχής). 2. Το μέρος του έργου, που έχει εκτελεσθεί από την ανάδοχο: α) παραδόθηκε στον εργοδότη εντός της προθεσμίας και σύμφωνα με τους όρους, που προβλέπονται από την σύμβαση, β) ανταποκρίνεται πλήρως στις προδιαγραφές (ποσοτικές, ποιοτικές, τεχνικές κ.λπ.), που προβλέπονται από τη σύμβαση και τα παραρτήματα αυτής και γ) σκοπούμενο αυτοτελώς και ανεξάρτητα από το μη εκτελεσθέν μέρος του έργου, είναι κατάλληλο, να εξυπηρετήσει, έστω και εν μέρει, τους σκοπούς για τους οποίους παραγγέλθηκε το όλο έργο. 3. Λαμβανομένων υπόψη των αρχών της καλής πίστεως και των συναλλακτικών ηθών, είναι προς το συμφέρον του Ελληνικού Δημοσίου η οριστική παραλαβή και χρησιμοποίηση του εκτελεσθέντος μέρους του έργου. (ομοφ.)

Κληροδοτήματα (ακύρωση απόφασης Καταλογισμού) (..)Με δεδομένα αυτά το Τμήμα κρίνει ότι τα ήδη καταλογιζόμενα μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο εκκαλών, δικαιολογημένα σχημάτισαν την πεποίθηση ότι το Ίδρυμα δεν δικαιούται να λάβει την ενιαία ενίσχυση για τα έτη 2007-2013. (..)Ενόψει των ανωτέρω, η παράλειψή του εκκαλούντος να μεριμνήσει για την ετήσια δήλωση των δικαιωμάτων ενίσχυσης, που οδήγησε στην απώλεια εσόδων συνολικού ύψους 25.042,36 ευρώ, δεν οφείλεται σε δόλο ή βαρεία αμέλεια αυτού.(..)Ακυρώνει την 1550/260435/2012Π.Ε./20.1.2014 απόφαση της Γενικής Γραμματέως της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ....., κατά το μέρος που καταλογίζει τον … ως μέλος της Διαχειριστικής Επιτροπής του ιδρύματος με την επωνυμία «Κληροδότημα ....» για ζημία που υπέστη η περιουσία του Ιδρύματος αυτού.

Κληροδοτήματα(..), ζητείται η ακύρωση απόφασης  Γενικου Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης …, κατά το μέρος που καταλογίζει τους αρχικούς εκκαλούντες, μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής κατά το κρίσιμο διάστημα, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τα λοιπά μέλη αυτής, με το ποσό των ... ευρώ, που φέρεται ότι συνιστά ισόποση περιουσιακή ζημία του Κληροδοτήματος, πλέον τόκων υπερημερίας ποσού..(..)Ενόψει των ανωτέρω, η παράλειψή τους να μεριμνήσουν για την ετήσια δήλωση των δικαιωμάτων ενίσχυσης, που οδήγησε στην απώλεια εσόδων συνολικού ύψους .. ευρώ, δεν οφείλεται σε δόλο ή βαρεία αμέλεια αυτών.(..)Ακυρώνει την 1550/260435/2012Π.Ε./20.1.2014 απόφαση της Γενικής Γραμματέως της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ..., κατά το μέρος που καταλογίζει τη … και τον …, ως μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής του ιδρύματος με την επωνυμία «Κληροδότημα …» για ζημία που υπέστη η περιουσία του Ιδρύματος.

Με βάση τα πραγματικά αυτά περιστατικά και όσα έγιναν ανωτέρω ερμηνευτικώς δεκτά (βλ. ΙΙ και III), το Κλιμάκιο κρίνει ότι υφίσταται εν προκειμένω αδυναμία απόδοσης λογαριασμού των υπολόγων των ως άνω Χ.Ε.Π., δεδομένου ότι οι εκδοθείσες και αποσταλείσες από τα ΕΛ.ΤΑ. στη Νομαρχία καταστάσεις με τα ως άνω συγκεντρωτικά στοιχεία (αριθμό εκδοθεισών επιταγών, συνολικό ποσό, συνολικό αριθμό επιταγών και ποσών που πληρώθηκαν καθώς και αδιάθετο υπόλοιπο), δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογητικά απόδοσης λογαριασμού, αφού διαφέρουν των προβλεπομένων στο άρθρο 7 της 193/1979 Κ.Υ.Α. νομίμων δικαιολογητικών (βλ. ΙΙ). Περαιτέρω, η ως άνω αδυναμία απόδοσης λογαριασμού δεν οφείλεται σε πταίσμα των υπολόγων, αφού δεν συνέπραξαν με κανένα τρόπο στη σύναψη της ως άνω από 2.5.1996 σύμβασης, σε εκτέλεση της οποίας εκδόθηκαν οι ως άνω συγκεντρωτικές καταστάσεις αντί των προβλεπομένων στο άρθρο 7 της 193/1979 Κ.Υ.Α. νομίμων δικαιολογητικών. Επομένως, οι προαναφερθείσες απαλλακτικές εκθέσεις των οικονομικών επιθεωρητών αποτελούν, πληρουμένων των σχετικών προϋποθέσεων του άρθρου 41 παρ.7 του Κ.Δ.Λ. (βλ. III), παραστατικά δικαιολόγησης των δαπανών για την τακτοποίηση των εν λόγω χρηματικών ενταλμάτων προπληρωμής, θα πρέπει δε, με βάση τα ανωτέρω, να απαλλαγούν οι ως άνω υπόλογοι της ευθύνης τους από τη μη απόδοση λογαριασμού.

Απώλεια πρωτότυπων τιμολογίων. ζητείται παραδεκτώς η ανάκληση της 73/2017 πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο IV Τμήμα,...με την οποία κρίθηκε μη θεωρητέο το 1023, οικονομικού έτους 2016, χρηματικό ένταλμα πληρωμής του αιτούντος,..(..)Στην κρίση αυτή ήχθη το Κλιμάκιο, με την αιτιολογία ότι τα φωτοαντίγραφα των απολεσθέντων, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, πρωτότυπων του 2/6.7.2009 δελτίου αποστολής και του 101/21.6.2011 τιμολογίου της ως άνω εταιρείας, που επισυνάπτονται στο επίμαχο χρηματικό ένταλμα, δεν αποτελούν νόμιμα δικαιολογητικά εκκαθάρισης και πληρωμής της εντελλόμενης με αυτό δαπάνης.(..)Από τον συνδυασμό των προαναφερομένων διατάξεων,....οι δαπάνες των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου εκκαθαρίζονται και πληρώνονται επί τη βάσει σχετικών πρωτότυπων δικαιολογητικών και όχι επί τη βάσει αντιγράφων τους, προφανώς προς αποφυγή πληρωμής ήδη εξοφλημένου χρέους (..)Σε περίπτωση δε, που τα πρωτότυπα δικαιολογητικά έχουν απολεσθεί πριν από την ενταλματοποίηση της δαπάνης με υπαιτιότητα του φερόμενου ως δικαιούχου πιστωτή, πρέπει, προκειμένου να ενταλματοποιηθεί η δαπάνη, τα απολεσθέντα πρωτότυπα να αντικατασταθούν με άλλα πρωτότυπα από τον ίδιο το δικαιούχο, ο οποίος φέρει και την ευθύνη για την τακτοποίηση της σχετικής φορολογικής ανωμαλίας. Περαιτέρω, όταν για την απώλεια των πρωτότυπων δικαιολογητικών ευθύνονται τα αρμόδια όργανα του οικείου ν.π.δ.δ., γίνεται δεκτό, κατ’ εξαίρεση, ότι η δαπάνη δύναται να ενταλματοποιηθεί, βάσει αντιγράφων των απολεσθέντων πρωτότυπων, εφόσον όμως προηγουμένως διενεργηθεί αρμοδίως ένορκη διοικητική εξέταση προκειμένου να διαπιστωθούν οι ακριβείς συνθήκες της απώλειάς τους.(..)Με δεδομένα τα ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Τμήμα κρίνει ότι τα φωτοαντίγραφα των απολεσθέντων, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, πρωτότυπων δικαιολογητικών δεν αποτελούν καταρχήν νόμιμα δικαιολογητικά εκκαθάρισης και πληρωμής της εντελλόμενης δαπάνης, όπως ορθώς κρίθηκε από το Κλιμάκιο....Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η αίτηση του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο ...» - ... πρέπει να απορριφθεί.

Καταλογισμός.(...) Με την κρινόμενη έφεση ο εκκαλών προβάλλει κατ’ αρχήν ότι η τυχόν επελθούσα ζημία στην περιουσία του Κληροδοτήματος δεν οφείλεται σε δόλο ούτε σε βαρεία αμέλεια αυτού. Πράγματι, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα στοιχεία, σε προηγούμενο έλεγχο της Οικονομικής Επιθεώρησης Θεσσαλίας, για τα έτη 1996 έως 2001 (γίνεται αναφορά στην ΕΜΠ.134/98, 173/2001, 141/2002/22.4.2003 έκθεση διαχειριστικού ελέγχου του Οικονομικού Επιθεωρητή ….), είχε προταθεί ο καταλογισμός των τότε μελών της διαχειριστικής επιτροπής του Ιδρύματος με το ποσό των 7.671,40 ευρώ για την ίδια αιτία, ήτοι διότι, λόγω αμελούς άσκησης των διαχειριστικών καθηκόντων τους, δεν προέβησαν στις οφειλόμενες ενέργειες για την είσπραξη των οικονομικών ενισχύσεων (επιδοτήσεων) ελαιολάδου. Με την 35/5.1.2005 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Θεσσαλίας, αφότου διαπιστώθηκε ότι κατά τα κρίσιμα έτη 1996 και 1997 το Ίδρυμα ως εκ της φύσης του δεν μπορούσε να λάβει επιδότηση ελαιολάδου, κατά δε τα επόμενα έτη (1998 έως 2002) η επιδότηση γινόταν (παράτυπα) στο όνομα μέλους της Διαχειριστικής Επιτροπής που ακολούθως απέδιδε στο Ίδρυμα τα αντίστοιχα ποσά, κρίθηκε ότι τα μέλη της ως άνω Επιτροπής δεν άσκησαν αμελώς τα καθήκοντά τους και δεν πρέπει να καταλογιστούν. Με βάση την απόφαση αυτή, τα ήδη καταλογιζόμενα μέλη της διαχειριστικής επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο εκκαλών, δικαιολογημένα σχημάτισαν την πεποίθηση ότι το Ίδρυμα δεν δικαιούται να λάβει την ενιαία ενίσχυση για τα έτη 2006-2013. Εξάλλου, ενόψει της φύσης και του σκοπού του Κληροδοτήματος και του πολύπλοκου καθεστώτος της ενιαίας ενίσχυσης, οι προϋποθέσεις χορήγησης της οποίας είχαν προφανώς μεταβληθεί σε σχέση με παλαιότερα καθεστώτα ενισχύσεων, σε συνδυασμό με την έλλειψη εμπειρίας του εκκαλούντα ως προς τα θέματα κοινής αγροτικής πολιτικής, αφού κατά το κρίσιμο διάστημα ασκούσε μη αγροτική επαγγελματική δραστηριότητα (ιατρός), ο εκκαλών δεν μπορούσε να διαγνώσει ότι το ίδρυμα μπορούσε να λάβει την ως άνω ενιαία ενίσχυση. Παρά δε το γεγονός ότι με την από 15.6.2006 αίτηση του Ιδρύματος ενεργοποιήθηκαν τα δικαιώματα ενίσχυσης αυτού, από τα στοιχεία του φακέλου δεν να προκύπτει ότι ο εκκαλών γνώριζε, έστω μέσω στοιχειώδους ενημέρωσης από τον υποβάλλοντα την αίτηση πρώην Πρόεδρο της Διαχειριστικής Επιτροπής, τη διαδικασία που κινήθηκε για τη διεκδίκηση της ενιαίας ενίσχυσης με δικαιούχο το Ίδρυμα ως νομικό πρόσωπο ασκούν γεωργική δραστηριότητα. Ενόψει των ανωτέρω, η παράλειψή του να μεριμνήσει για την ετήσια δήλωση των δικαιωμάτων ενίσχυσης, που οδήγησε στην απώλεια εσόδων συνολικού ύψους 25.042,36 ευρώ, δεν οφείλεται σε δόλο ή βαρεία αμέλεια αυτού. Στο μέτρο δε που η είσπραξη επιδοτήσεων δεν αποτελεί υποχρέωση που προβλέπεται ρητώς στη συστατική πράξη του ιδρύματος ούτε στις διατάξεις του α.ν. 2039/1939, αλλά ανάγεται στην γενική ευθύνη του διαχειριστή της καταλειφθείσας περιουσίας, η έλλειψη υπαιτιότητας και συγκεκριμένα δόλου ή βαριάς αμέλειας, αποτελεί λόγο άρσης της ευθύνης του εκκαλούντα. (...)Κατ’ ακολουθία αυτών που κατά πλειοψηφία έγιναν δεκτά ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη έφεση, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, να αποδοθεί στον εκκαλούντα το καταβληθέν παράβολο και, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με την αναλόγως εφαρμοστέα διάταξη του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Αντικατάσταση συμβατικού πλοίου με άλλο κατωτέρων προσόντων, κατά το στάδιο εκτελέσεως της συμβάσεως, εφόσον συντρέχουν «εξαιρετικές περιπτώσεις», σύμφωνα με σχετικό όρο της οικείας προκηρύξεως – Έννοια «εξαιρετικών περιπτώσεων».(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ως «εξαιρετικές περιπτώσεις», με τη συνδρομή των οποίων επιτρέπεται η αντικατάσταση του συμβατικού πλοίου με άλλο κατωτέρων προσόντων, σύμφωνα με τον όρο 36 του παραρτήματος Ι της υπ’ αριθμ. πρωτ. ΔΜ/Φ.231.01/135/9-1-2009 προκηρύξεως του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής νοούνται οι έκτακτες, ήτοι οι ιδιάζουσες, ασυνήθεις, απρόβλεπτες και χρονικά περιορισμένες εκείνες καταστάσεις αδυναμίας της αναδόχου πλοιοκτήτριας εταιρείας να εκπληρώσει την υποχρέωσή της με το συμβατικό πλοίο ή να προβεί στην αντικατάστασή του με άλλο πλοίο της ίδιας ή και με πλοίο άλλου πλοιοκτήτη αναλόγων προσόντων και μεταφορικής ικανότητας, υπό την προϋπόθεση ότι η αδυναμία της πλοιοκτήτριας οφείλεται σε γεγονός ή γεγονότα, για τα οποία η ανάδοχος δεν έχει ευθύνη και για τα οποία ενημέρωσε άμεσα την αρμόδια Υπηρεσία. Στη Διοίκηση εναπόκειται να κρίνει αιτιολογημένως, αφού πρώτα ελέγξει τη βασιμότητά τους, κατά πόσον τα επικαλούμενα από την πλοιοκτήτρια εταιρεία πραγματικά περιστατικά εμπίπτουν στην ανωτέρω έννοια των «εξαιρετικών περιπτώσεων», προκειμένου να κρίνει στη συνέχεια αν συντρέχουν ή όχι οι προϋποθέσεις εφαρμογής του σχετικού όρου προκηρύξεως. (ομοφ.)

Δημοσιονομική διόρθωση.Ύδρευση Δήμου..ζητείται η ακύρωση της 54763/Α. Πλ. 5980/24.10.2014 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης ..Με τα δεδομένα αυτά, λόγω της σοβαρότητας της διαπιστωθείσας παρατυπίας, νομίμως αιτιολογήθηκε από την άποψη τήρησης της αρχής της αναλογικότητας, η ανάκτηση του συνόλου της σχετικής χρηματοδότησης, κατ’ άρθρο 2 του Κανονισμού 448/2001 (πρβ. απόφ. Πρωτοδικείου της 9.9.2008, Τ-349/06, Τ-371/06, Τ-14/07, Τ-332/07, Γερμανία κατά Επιτροπής, σκ. 77, απόφ. του Γενικού Δικαστηρίου της 13.7.2011, Τ-81/09, «Ελληνική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής», σκ. 68, ΕΣ Ι Τμ. 1823/2017, 3719/2014). Εξάλλου, η ευθύνη της ΔΕΥΑ ...., σε βάρος της οποίας εξεδόθη η προσβαλλόμενη πράξη, προκύπτει από την ιδιότητά της ως οιονεί καθολικού οιονεί διαδόχου της ΔΕΥΑ .... δυνάμει του άρθρου 107 παρ. 1 του ν. 3852/2010, υπεισερχόμενη στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της τελευταίας (πρβλ. ΕΣ Ι Τμ. 1416/2017), ενώ, δεν ασκεί ουδεμία επιρροή η ύπαρξη ή μη υπαιτιότητάς της στην υλοποίηση του έργου, εφόσον, στο πλαίσιο των καθεστώτων ενίσχυσης, η δημοσιονομική διόρθωση αποτελεί διοικητικό μέτρο με αμιγώς αποκαταστατικό και όχι κυρωτικό χαρακτήρα και είναι ανεξάρτητη από τη συνδρομή πταίσματος εκ μέρους του τελικού δικαιούχου (Ε.Σ. Ι Τμ. 820/2018, 1994/2017, 1711, 1721, 1904/2016, ΔΕΕ της 18.11.1987, C-137/85, Maizena κ.λπ., σκ. 19-20). Επίσης, δεν νοείται απαλλαγή του τελικού αποδέκτη κοινοτικής ενίσχυσης αποκλειστικά και μόνο για λόγους προσωπικής επιείκειας που ανάγονται στην οικονομική αδυναμία επιστροφής του αναζητούμενου ποσού (πρβλ. απόφαση του Δικαστηρίου της 27ης Μαΐου 1993, C-290/91, Peter, σκέψεις 14-15), καθόσον, σε διαφορετική περίπτωση, θα αναιρείτο η ενιαία εφαρμογή και η πρακτική αποτελεσματικότητα του κοινοτικού δικαίου (αποφ. Ι Τμ. Ε.Σ. 3368, 4992/2015, 1212, 2322, 2672/2014, πρβλ. Δ.Ε.Ε. C-290/91, Peter, αποφ. της 27ης Μαΐου 1993,  σκ. 8 και C-205/82 ως 215/82, Deutsche Milchkontor, απόφ. της 21ης Σεπτεμβρίου 1983,σκ. 17 και 19). Με τα δεδομένα αυτά, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα περί παραβάσεως της αρχής της αναλογικότητας, της επιείκειας καθώς και περί οικονομικής καταστροφής της ΔΕΥΑ .... από την υποχρέωση επιστροφής του υπέρογκου ποσού της δημοσιονομικής διόρθωσης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα.Κατ΄ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η έφεση να απορριφθεί και να διαταχθεί η κατάπτωση του καταβληθέντος παραβόλου υπέρ του Δημοσίου (άρθρο 73 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013).

Κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού...ζητείται η ανάκληση της 811/2019 Πράξης του Ε΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου...Συνεπώς, εφόσον η κατασκευή του χερσαίου αγωγού με διαφοροποιημένα τεχνικά χαρακτηριστικά έλαβε χώρα ήδη πριν από την κατακύρωση του διαγωνισμού για την κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού, τα νέα αυτά χαρακτηριστικά έπρεπε να αξιολογηθούν από την αναθέτουσα αρχή πριν την ανάθεση του αρχικού έργου κατασκευής του υποθαλάσσιου αγωγού για την επικαιροποίηση των σχετικών συμβατικών τευχών, λαμβανομένων υπόψη των σοβαρών επιπτώσεων που θα είχαν οι εν λόγω διαφοροποιήσεις στη λειτουργία του υποθαλάσσιου αγωγού (αδυναμία βαρυτικής λειτουργίας και αδυναμία επίτευξης του ορίου των 21.500 κυβικών μέτρων ημερήσιας ποσότητας ύδατος για την τροφοδοσία της ...). Ως εκ τούτου, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση και την υπέρ αυτής παρέμβαση πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα. Περαιτέρω, το γεγονός ότι η ευθύνη  επίβλεψης της κατασκευής των δύο ανωτέρω αγωγών ανήκε σε διαφορετικές  Υπηρεσίες, ήτοι στο Τμήμα Υδραυλικών και Λιμενικών Έργων της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας ... στην περίπτωση του χερσαίου αγωγού και στο Τμήμα Υδραυλικών και Λιμενικών Έργων της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων Περιφερειακών Ενοτήτων ... στην περίπτωση του υποθαλάσσιου αγωγού, δεν συνιστά την απρόβλεπτη περίσταση που απαιτεί, εν προκειμένω, ο νόμος. Και τούτο ανεξαρτήτως του ότι και οι δύο ως άνω τεχνικές υπηρεσίες ανήκουν στην ίδια αναθέτουσα αρχή, ήτοι την Περιφέρεια ..., συνεπώς, οι ως άνω περιστάσεις που επικαλείται η αναθέτουσα αρχή για την αιτιολόγηση του απροβλέπτου που αφορούν στην έλλειψη συντονισμού και ενημέρωσης μεταξύ των ως άνω τεχνικών υπηρεσιών ώστε να μην γίνει εγκαίρως αντιληπτό ότι ο χερσαίος αγωγός είχε κατασκευασθεί με διαφορετικά τεχνικά χαρακτηριστικά, απορρέουν τελικώς από δική της ευθύνη.  Συναφώς, όπως ορθώς αναφέρεται στην προσβαλλόμενη Πράξη, δεν παρασχέθηκαν διευκρινήσεις, ούτε αποδείχθηκε ότι η όδευση του χερσαίου αγωγού σε απόσταση 200 μέτρων πριν τη Δεξαμενή Κυψέλης προβλεπόταν αρχικώς να γίνει σε χαμηλότερο σημείο στάθμης ( + 35,50 m), ότι το δεδομένο αυτό μεταβλήθηκε κατά την κατασκευή του χερσαίου αγωγού και μάλιστα σε χρόνο μεταγενέστερο της σύνταξης των μελετών του έργου του υποθαλάσσιου αγωγού και ότι δεν πρόκειται, εν προκειμένω, περί σφάλματος της αναθέτουσας αρχής κατά το σχεδιασμό του υποθαλάσσιου αγωγού που προβλέφθηκε να λειτουργεί βαρυτικά. Επιπλέον, ο ισχυρισμός που προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση και την παρέμβαση ότι η διαπίστωση πως τα ανωτέρω τεχνικά χαρακτηριστικά του χερσαίου αγωγού θα επέφεραν κίνδυνο υδραυλικών πληγμάτων στον υποθαλάσσιο αγωγό, ανάγεται σε ανέλεγκτη από το Δικαστήριο τεχνική κρίση της αναθέτουσας αρχής  είναι απορριπτέος ως αόριστος, άλλως ως αναπόδεικτος. Και τούτο διότι, ούτε στην 934/8-4-2019 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας ... με την οποία εγκρίθηκε ο 1ος ΑΠΕ και η σύναψη της ελεγχόμενης συμπληρωματικής σύμβασης αλλά ούτε σε  κάποιο άλλο από τα λοιπά έγγραφα του φακέλου ευρίσκει αιτιολογικό έρεισμα, αλλά οψίμως προβάλλεται με την αίτηση ανάκλησης, ο ισχυρισμός ότι για τη διάγνωση των υδραυλικών πληγμάτων στον υποθαλάσσιο αγωγό απαιτούνταν περίπλοκοι υδραυλικοί υπολογισμοί, οι οποίοι ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθούν μόνο κατά την εκπόνηση της μελέτης εφαρμογής που αποτελούσε υποχρέωση της αναδόχου με την ανάθεση του έργου και την υπογραφή της σύμβασης του υποθαλάσσιου αγωγού(βλ. σελ. 12 του τεύχους δημοπράτησης με αριθμ.4 και τίτλος « Κανονισμός Μελετών»). Σε κάθε περίπτωση, ο ανωτέρω ισχυρισμός της αιτούσας ότι η ανάγκη κατασκευής της δεξαμενής αναρρύθμισης διαπιστώθηκε με τη μελέτη εφαρμογής δεν αρκεί για να υποκαταστήσει την ως άνω ελλείπουσα ειδική αιτιολογία της 934/8-4-2019 απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής, ούτε συνιστά αυτοτελή λόγο που δικαιολογεί τη σύναψη συμπληρωματικής σύμβασης. Ακολούθως, αν και βασίμως προβάλλεται ότι η δεξαμενή αναρρύθμισης παρουσιάζει αναγκαία συνάφεια με το αρχικό έργο του υποθαλάσσιου αγωγού, δεδομένου ότι : α) δεν είναι έργο αυτοτελές σε σχέση με τον αγωγό αυτόν, αλλά η κατασκευή της αποσκοπεί στην εξασφάλιση της ορθής λειτουργίας και της προστασίας του υποθαλάσσιου αγωγού, έχοντας στάθμες λειτουργίας που υπερκαλύπτουν το υψηλό σημείο (+ 44,52 m)του χερσαίου αγωγού και επιλύοντας με τον τρόπο αυτό, το σχετικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε κατά την κατασκευή του και β) η κατασκευή της δεξαμενής αναρρύθμισης από τον ανάδοχο του αρχικού έργου διασφαλίζει το ενιαίο της ευθύνης στο πρόσωπό του, τόσο για την κατασκευή και ορθή λειτουργία του υποθαλάσσιου αγωγού, όσο και για την παροχή της απαιτούμενης ποσότητας νερού, σύμφωνα με τις συμβατικές του υποχρεώσεις, δεδομένου και του γεγονότος ότι ο ανάδοχος έχει αναλάβει την υποχρέωση παρακολούθησης της λειτουργίας και τη συντήρηση του υποθαλάσσιου αγωγού για χρονικό διάστημα 36 μηνών, όμως, η παραδοχή αυτή της συνάφειας της ελεγχόμενου έργου της δεξαμενής αναρρύθμισης με το αρχικό έργο κατασκευής του υποθαλάσσιου αγωγού δεν αρκεί για να καταστήσει νόμιμη την υπογραφή της ελεγχόμενης συμπληρωματικής σύμβασης, αφού η ανάγκη σύναψής της δεν οφείλεται, όπως προεκτέθηκε, σε απρόβλεπτες περιστάσεις. Ακολούθως, ο προβαλλόμενος από την αναθέτουσα αρχή λόγος περί συγγνωστής πλάνης των οργάνων της αναθέτουσας αρχής, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, λόγω της σταθερότητας του νομικού πλαισίου καθώς και της πάγιας νομολογίας του Δικαστηρίου τούτου ως προς τις προϋποθέσεις κατάρτισης συμπληρωματικών συμβάσεων (πρβλ. Ε.Σ. Τμ. Μείζ. -Επταμ. Σύνθεσης 2490/2015, 3998/2013, 3009, 3008/2012, 3053/2011, VI Τμ. 1043/2019 κ.ά.).Αλυσιτελώς εξάλλου προβάλλεται ότι σύμφωνα με προηγούμενη νομολογία του Δικαστηρίου έχει γίνει δεκτή η συνδρομή συγγνωστής πλάνης, καθώς το Δικαστήριο δεν δεσμεύεται, εκ του λόγου τούτου, να κρίνει διαφορετικά σε μεταγενέστερες υποθέσεις (πρβλ. Ε.Σ. VI Τμ. 734/2019).Δεν ανακαλεί την 811/2019 Πράξη του Ε Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.ΜΕΙΖ-ΕΠΤΑΜ.ΣΥΝΘ/537/2020