Αυτοδίκαιη αργία διπλωματικού υπαλλήλου συνεπεία έκδοσης καταδικαστικής δικαστικής απόφασης.(...)Για τη θέση σε αυτοδίκαιη αργία διπλωματικού υπαλλήλου, αρκεί η έκδοση καταδικαστικής απόφασης δικαστηρίου οποιουδήποτε βαθμού δικαιοδοσίας (ομόφ.). Ως στέρηση της προσωπικής ελευθερίας και προϋπόθεση θέσεως σε αυτοδίκαιη αργία νοείται η επιβολή στερητικής της ελευθερίας ποινής, έστω και αν δεν εκτελέσθηκε με εγκλεισμό σε φυλακή, αλλά ανεστάλη κατ’ άρθρο 99 παρ. 1 Π.Κ. (πλειοψ.).

Αυτοδίκαιη αργία υπαλλήλου, λόγω στέρησης της προσωπικής του ελευθερίας.(..)Κατάσταση : Μη αποδεκτή 
Η στέρηση της προσωπικής ελευθερίας του υπαλλήλου που προβλέπεται από την παράγραφο 1α του άρθρου 107 του ν. 3584/2007 «Κώδικας Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων», όπως αυτό έχει τροποποιηθεί από τις διατάξεις του άρθρου πρώτου, υποπαράγραφος Ζ3 του ν. 4093/2012, νοείται ως πραγματικό γεγονός, δηλαδή, ως φυσική κατάσταση κατά την οποία ο υπάλληλος έχει πράγματι στερηθεί την ελευθερία του και επομένως, η Διοίκηση, δεν νομιμοποιείται να εκδώσει διαπιστωτική πράξη θέτοντας σε αυτοδίκαιη αργία υπάλληλο ΟΤΑ, στον οποίο επιβλήθηκε, ύστερα από πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια απόφαση ποινικού δικαστηρίου, ποινή στερητική της προσωπικής του ελευθερίας με αναστολή. (ομοφ.)

Πειθαρχική ποινή δημοσίου υπαλλήλου – Αυτοδίκαιη αργία – Επάνοδος στην υπηρεσία.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Προκειμένου περί της αυτοδίκαιης αργίας, αρκεί για την υποχρεωτική επέλευσή της να υφίσταται η στέρηση της προσωπικής ελευθερίας του δημοσίου υπαλλήλου συνεπεία εντάλματος φυλακίσεως ή δικαστικής απόφασης ή πειθαρχικής περί απολύσεως αυτού απόφασης. Η κατάσταση της αυτοδίκαιης αργίας του υπαλλήλου, λόγω στέρησης της προσωπικής του ελευθερίας, αρχίζει από την έκδοση του εντάλματος φυλακίσεως ή τη δημοσίευση της δικαστικής απόφασης και διαρκεί για όσο χρονικό διάστημα υπάρχει ο λόγος (προφυλάκιση ή φυλάκιση) για τον οποίο ο υπάλληλος μετέπεσε σε αυτή. Αν ο λόγος αυτός εκλείψει, ο υπάλληλος επανέρχεται αυτοδικαίως στην ενεργό υπηρεσία. Ο λόγος αυτός δεν εκλείπει με την απόλυση με εγγύηση. Αν ακολουθήσει αποφυλάκιση αυτού όχι όμως με εγγύηση, αλλά με περιοριστικούς όρους, τότε ο προφυλακισθείς υπάλληλος επανέρχεται στην ενεργό υπηρεσία, αφού πλέον δεν διατελεί σε περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας.

Επάνοδος στην υπηρεσία υπαλλήλου που έχει τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος έχει τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία συνεπεία καταδίκης του σε στερητική της ελευθερίας ποινή με απόφαση πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, δεν επανέρχεται στην υπηρεσία έστω και αν απολύθηκε με περιοριστικούς όρους, λόγω του ανασταλτικού αποτελέσματος της έφεσής του. β) Η Διοίκηση δεν δύναται, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 155 του Ν 3528/2007, να εκδώσει διαπιστωτική πράξη απόλυσης από την υπηρεσία υπαλλήλου, λόγω συμπληρώσεως ορίου ηλικίας και τριακονταπενταετίας κατά την διάρκεια της καταστάσεως αργίας.

Αυτοδίκαιη αργία δημοσίου υπαλλήλου σε περίπτωση καταδίκης του με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, χωρίς πραγματική στέρησή της με εγκλεισμό του σε χώρο κράτησης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η καταδίκη δημοσίου υπαλλήλου σε ποινή στερητική της ελευθερίας, η οποία δεν επιφέρει και πραγματική στέρησή της, λόγω αναστολής εκτέλεσης της ποινής, ή μετατροπής της σε χρηματική και καταβολής του σχετικού ποσού ή άσκησης έφεσης με ανασταλτικό αποτέλεσμα ή παραγραφής της ποινής, κατά το άρθρο 2 παρ.1 του ν. 4043/2012, δεν συνεπάγεται τη περιέλευση του υπαλλήλου που καταδικάστηκε σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας. (ομοφ.)

Κοινοποίηση διατάξεων πειθαρχικού δικαίου

Συνημμ.Άρθρα 103 και 104 του Υπαλληλικού Κώδικα (Ν 3528/2007) όπως αυτά αντικατάσταθηκαν με τις διατάξεις του Ν. 4093/20012 (ΦΕΚ Α' 222, διευρύνοντας τις περιπτώσεις υπό τη συνδρομή των οποίων οι υπάλληλοι τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία.

Βάση υπολογισμού της επιβληθείσας, σε βάρος μετακλητού υπαλλήλου της Βουλής, πειθαρχικής ποινής του προστίμου, κατ' εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 113 και 144 παρ. 1 και 5 του ισχύοντος Υπαλληλικού Κώδικα.(...)Ως βάση υπολογισμού της επιβληθείσας, σε βάρος μετακλητού υπαλλήλου της Βουλής, πειθαρχικής ποινής του προστίμου, λαμβάνονται οι μηνιαίες αποδοχές του ανωτέρω υπαλλήλου, μετά από αφαίρεση των κατά νόμο κρατήσεων, τις οποίες αυτός θα εισέπραττε, εάν δεν είχε τεθεί σε αργία, κατά τον τελευταίο μήνα πριν την αυτοδίκαιη απόλυσή του.ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Εφαρμογή ή μη, των διατάξεων των άρθρων 103 και 104 του Ν. 3528/2007 περί θέσεως σε αργία των δημοσίων υπαλλήλων και υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ., όπως ισχύουν σήμερα μετά την αντικατάστασή τους, και στο προσωπικό του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Οι διατάξεις των άρθρων 103 και 104 του Ν. 3528/2007 «Κώδικας Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ.», περί θέσεως σε αργία των δημοσίων υπαλλήλων και υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ., όπως ισχύουν σήμερα μετά την αντικατάστασή τους, αντίστοιχα, με τις περ.1 και 2 της υποπαραγράφου Ζ.3 άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012, τυγχάνουν εφαρμογής και στο προσωπικό του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (Ο.Γ.Α.), ως Δημόσιο Οργανισμό, ήτοι, κρατικό φορέα, ρητά, συμπεριλαμβανόμενο στον δημόσιο τομέα, κατά τη διάταξη της παρ.6 του άρθρου 1 του Ν.1256/1982, ενώ, εξάλλου, οι διατάξεις των άρθρων 29 και 30 του Κανονισμού Καταστάσεως Προσωπικού του Ο.Γ.Α., περί θέσεως του προσωπικού του Ο.Γ.Α. σε αυτοδίκαιη ή δυνητική αργία και επιβολής του μέτρου αναστολής άσκησης των καθηκόντων του, δεν είναι αυστηρότερες των διατάξεων των άρθρων 103 και 104 του Υπαλληλικού Κώδικα. (ομοφ.)

Θέση σε αυτοδίκαιη αργία υπαλλήλου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, κατ’ εφαρμογή της διάταξης της υποπαραγράφου Ζ.3 (περ.1, υπ/ση 1 εδ.δ’) του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ορθά η Δ/νση Διοικητικού Προσωπικού του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ έθεσε τον υπάλληλο Δ.Π. σε αυτοδίκαιη αργία μετά την επιβολή της ποινής της προσωρινής παύσης 3 μηνών, υπό την ισχύ της διάταξης της υποπαραγράφου Ζ.3 (περ.1, υπ/ση 1 εδ.δ’) του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012. (ομοφ.)

Θέση υπαλλήλου σε αργία – Υπολογισμός χρόνου αργίας ως πραγματικής ή μη δημόσιας υπηρεσίας – Μη έκδοση αμετάκλητης απόφασης επί ασκηθείσης πειθαρχικής δίωξης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Εκκρεμούσης πειθαρχικής υποθέσεως ενώπιον του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου, κατόπιν ασκήσεως ενστάσεως εκ μέρους του υπαλλήλου, στον οποίο επεβλήθη η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης, ο χρόνος της διανυόμενης αργίας, δεν δύναται να υπολογισθεί ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας για την αυτοδίκαιη απόλυση του υπαλλήλου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 155 του Υπαλληλικού Κώδικα, λόγω μη υπάρξεως αμετάκλητης απόφασης επί της ασκηθείσης πειθαρχικής δίωξης. (ομοφ.)