Δημόσια κτήματα. Δημόσιον κτήμα κοινόχρηστον ή ιδιωτικού δικαίου η ζώνη παραλίας καθ ό τμήμα περιλαμβάνει (και) παλαιόν αιγιαλόν.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Προεδρεύων: Χ.Τσεκούρας, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Θ.Αμπλιανίτης, Νομικός Σύμβουλος 1. α) Η δημιουργία και ο καθορισμός οριογραμμής νέου αιγιαλού, μεταφέρει τον έως τότε αιγιαλόν (ήδη παλαιόν) από την κατηγορίαν των δημοσίου δικαίου-κοινοχρήστων εις την ιδιωτικού δικαίου περιουσίαν του Δημοσίου. β) Η περίληψις ακινήτων εις την ζώνην της παραλίας, συνεπάγεται την απαλλοτρίωσιν αυτών περί της οποίας τηρούνται τα κατά τον νόμον, εφόσον βεβαίως πρόκειται περί ιδιωτικού κτήματος και όχι, εφόσον πρόκειται περί δημοσίων εκτάσεων και δη παλαιού αιγιαλού άχρι τούδε κοινοχρήστου, ως εν προκειμένω. 2. Εφ όσον ο παλαιός αιγιαλός έχει οριστικώς καθορισθεί υπό την πρότερον ιδιότητά του του αιγιαλού ήτοι (άρθρο 4 ΑΝ 2344/1940) δημοσίου κτήματος-κοινοχρήστου, περιλαμβάνεται δε ήδη στην παραλία μετά τήρησιν της νομίμου διαδικασίας και δη δια μιας πράξεως καθορισμού αμφοτέρων, μεταφέρεται εκ του λόγου τούτου αμέσως από την ιδιωτικού δικαίου, -μόνον θεωρητικώς ισχύσασαν-, στην κατηγορίαν της δημοσίου δικαίου κτήσεως, κοινοχρήστου, άνευ απαλλοτριώσεως, αναγκαιούσης (όμως) δια τις εις την ζώνη παραλίας περιλαμβανομένας ιδιωτικάς κτήσεις.

Μετατροπή Λιμενικού Ταμείου σε Ανώνυμη Εταιρία. Ισχύς διατάξεων ΑΝ 2236/1940.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 14 παρ.2 του ΑΝ 2236/1940 μετά την ισχύ του Ν 2932/2001.

Αυθαίρετες κατασκευές..:με την ανωτέρω ΔΚ 1653/18.6.1975 απόφαση του Νομάρχη … παραχωρήθηκε στην αιτούσα το δικαίωμα απλής χρήσεως του κοινοχρήστου χώρου της παραλίας, με σκοπό τον καλλωπισμό του χώρου αυτού, υπό τον όρο «της τηρήσεως των κειμένων διατάξεων περί προστασίας αιγιαλού και παραλίας», ενώ ρητώς απαγορεύθηκε η περίφραξη του χώρου και η εκτέλεση «επ’αυτού οιουδήποτε τεχνικού έργου». Κατά συνέπεια, εφόσον ούτε προβάλλεται ούτε προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι η εκτέλεση των περιγραφομένων στο προσβαλλόμενο πρωτόκολλο κατασκευών και λοιπών επεμβάσεων έγινε κατόπιν της προβλεπομένης στο προαναφερθέν άρθρο 12 παρ. 1 του α.ν. 2344/1940 ειδικής αδείας, η οποία είναι διάφορη από την απόφαση για παραχώρηση της χρήσεως, το πρωτόκολλο αυτό, με το οποίο διατάσσεται η κατεδάφιση και απομάκρυνση των επίδικων κατασκευών και εγκαταστάσεων από τον κοινόχρηστο χώρο της παραλίας, αιτιολογείται νομίμως και επαρκώς, είναι δε αβάσιμος ο περί του αντιθέτου προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως. Αλυσιτελώς προβάλλεται ότι οι επίδικες κατασκευές και επεμβάσεις αποσκοπούν στον ευπρεπισμό του χώρου, στην προστασία από το παρακείμενο ναρκοπέδιο και στη διευκόλυνση της προσβάσεως στη θάλασσα, καθώς και ότι, πλην της μικρής και της μεγάλης πισίνας, δεν έχουν μόνιμο χαρακτήρα, καθόσον, κατά πάγια νομολογία, όταν πρόκειται για κατασκευές και επεμβάσεις που έγιναν χωρίς την προβλεπόμενη στον α.ν. 2344/1940 ειδική άδεια, ούτε ο χρόνος κατασκευής ούτε ο μόνιμος ή μη χαρακτήρας των εγκαταστάσεων ούτε η υπαιτιότητα του κατασκευαστή ούτε ο σκοπός στον οποίο αποβλέπουν δύνανται να επηρεάσουν τη νομιμότητα του εκδιδομένου πρωτοκόλλου κατεδαφίσεως (βλ. ΣΕ 1931/2008, 3581/2007, 2680/2007, 976/2007 κ.ά.). Τέλος, εφόσον, κατά τα γενόμενα δεκτά ανωτέρω, αυθαίρετα κτίσματα και κατασκευές εν γένει, ανεγειρόμενα εντός του αιγιαλού ή της παραλίας, κατεδαφίζονται και απομακρύνονται υποχρεωτικώς, δηλαδή κατά δέσμια αρμοδιότητα, απορριπτέος είναι και ο προβαλλόμενος λόγος ότι το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο εκδόθηκε κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως.

Αυθαίρετες κατασκευές και αυθαίρετες αλλαγές χρήσεις εντός αιγιαλού και παλαιού αιγιαλού.  Αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις, που βρίσκονται στον αιγιαλό ή στον παλαιό αιγιαλό, δεν δύναται να υπαχθούν, κατά κανόνα, στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4178/2013 (και συγκεκριμένα στο άρθρο 2, παρ. 2, περ, ζ', εδ. πρώτο). Στον παλαιό αιγιαλό - και μόνο κατ' εξαίρεση του ως άνω κανόνα - επιτρέπεται η τακτοποίηση αυθαιρέτων σε δύο περιπτώσεις: Είτε να υφίστανται νομίμως, επί του ακινήτου, εμπράγματα δικαιώματα πολιτών, που προϋφίστανται της σχετικής οριοθέτησης του παλαιού αιγιαλού, είτε να εκκρεμεί η έκδοση δικαστικής απόφασης για την εξαίρεση των κτισμάτων, σύμφωνα με τη σχετική χάραξη (άρθρο 2, παρ. 2, περ, ζ', εδ. δεύτερο). Στον αιγιαλό δύνανται να τακτοποιηθούν αυθαίρετες κατασκευές υπό τις εξής προϋποθέσεις, που πρέπει να συντρέχουν σωρευτικώς: αα) να πρόκειται για λιθόκτιστο κτίσμα που κατασκευάστηκε πριν την έναρξη ισχύος του ν. 1337/1983, ββ) να υπήρχε παλαιότερη χάραξη της γραμμής αιγιαλού και γγ) το λιθόκτιστο κτίσμα να βρισκόταν εκτός ζώνης αιγιαλού, σύμφωνα με την παλαιότερη χάραξή του (άρθρο 23 παρ. 8).

Αρμόδιο όργανο για την έκδοση απόφασης προς έγκριση της διάθεσης μέσων από τρίτους, για την κατεδάφιση αυθαιρέτων εντός δασών, δασικών ή αναδασωτέων εκτάσεων και εντός αιγιαλού και ζώνης παραλίας.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας για την έκδοση και την υλοποίηση απόφασης κατεδάφισης αυθαιρέτων εντός δασών, δασικών ή αναδασωτέων εκτάσεων, σύμφωνα με το άρθρο 114 παρ. 2 του Ν 1892/1990, όπως ισχύει, μετά το άρθρο 9 παρ. 5 του Ν 2880/2001 και εντός αιγιαλού και ζώνης παραλίας, σύμφωνα με το άρθρο 27 παρ. 2 και 6 του Ν 2971/2001, υφίσταται αρμοδιότητα του αυτού οργάνου και για την έκδοση απόφασης προς έγκριση της διάθεσης μέσων από τρίτους για τον ανωτέρω σκοπό, κατά το άρθρο 393 παρ. 2 εδάφιο δεύτερο του ΠΔ 14/1999 «Κώδικας Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας». (πλειοψ.)

ΠΣΕΑ. Κατάργηση της διάταξης του άρθρου 2 παρ.5 του ΝΔ 17/1974, από τον Ν 2344/1995 περί οργάνωσης πολιτικής προστασίας.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ο νόμος 2344/1995 καταργεί το ΝΔ 17/1974, κατά το μέτρο που από τον νεώτερο νόμο ρυθμίζονται θέματα που αφορούν καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, που απορρέουν από αιφνίδιες μεταβολές από φυσικά φαινόμενα, τεχνολογικά ατυχήματα και καταστροφές, και προσδιορίζονται στον Ν 2344/1995. Το ΝΔ 17/1974 παραμένει σε ισχύ σε ζητήματα ρυθμιζόμενα ειδικά από αυτό και ιδίως σε ότι αφορά έκτακτες καταστάσεις σε καιρό πολέμου.

Αίτημα για διατύπωση γνώμης της Αρχής, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 2 περ. γ' υποπερ. αα' του ν. 4013/2011 όπως ισχύει, επί σχεδίου τροπολογίας -προσθήκης στο άρθρο 6, παρ. 2 του ν. 4412/2016 (ΦΕΚ Α’ 147

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Κατάργηση κοινωνικού πόρου, υπό στοιχείο ιε παρ.1 άρθρου 7 ΑΝ 2326/1940, με το άρθρο 29 Ν.1473/1984.Με τη διάταξη του άρθρου 29 αριθ.29 του Ν.1473/1984 δεν καταργήθηκε στο σύνολό της η διάταξη του άρθρου μόνου παρ.1α του Ν.546/1943 και οι ενσωματωμένες σ αυτή διατάξεις, του άρθρου 7 παρ.1 του Α.Ν.2326/1940, αλλά καταργήθηκε μόνο η παραπεμπομένη διάταξη υπό στοιχείο ιε της παρ.1 του άρθρου 7 του νόμου αυτού.

Καθυστέρηση πληρωμής εγκεκριμένων πιστοποιήσεων σε ανάδοχο, χωρίς υπαιτιότητά του. Καταβολή τόκου υπερημερίας. Υπολογισμός αυτού. Επί καθυστερήσεως πληρωμής στον ανάδοχο δημοσίου έργου, άνευ υπαιτιότητος αυτού, των εγκεκριμένων πιστοποιήσεων εκτελεσθεισών εργασιών οφείλεται τόκος υπερημερίας. Ο τόκος αυτός καθορίζεται: α) Με το άρθρο 7 του ΝΔ 1266/72 σε ποσοστό 6% ετησίως, β) Με το άρθρο 12 παρ.2 του Ν.889/1979, (το οποίο ετροποποίησε το άρθρο 7 ΝΔ 1266/1972, ήτοι από 17.4.1979 στο ποσοστό του εκάστοτε ισχύοντος τόκου υπερημερίας, όπως αυτός καθορίζεται με Π.Υ.Σ. ή με Π.Δ./Τ.Ε. ή με Π.Σ.Ν.Π., γ) Με το άρθρο 5 παρ.8 του Ν.1418/1984 στο ποσοστό του ισχύοντος για τις οφειλές γενικά του δημοσίου τόκου υπερημερίας (δηλ.6%), δ) Με το άρθρο 18 του Ν.1947/1991, το οποίο ετροποποίησε το άρθρο 5 παρ.8 του Ν.1418/1984, ήτοι από 14.5.1991, σε ποσοστό 85% των εξαμηνιαίων εντόκων γραμματίων του Δημοσίου ή, σε περίπτωση παύσεως της εκδόσεως τέτοιων εντόκων γραμματίων, όπως καθορίζεται με Π.Υ.Σ. Το άρθρο 5 παρ.8 του Ν.1418/1984, όμως, όπως ορίζεται στο άρθρο 27 παρ.2 του ιδίου νόμου, σε συνδυασμό προς το άρθρο 15 παρ.4 και 5 του Ν.1561/1985, εφαρμόζεται επί συμβάσεων, οι οποίες καταρτίσθηκαν με βάση προσφορές υποβληθείσες μετά την 31.12.1985, ενώ επί των προγενεστέρων συμβάσεων εξακολουθούν να ισχύουν οι προϊσχύσασες διατάξεις μέχρι την αποπεράτωση και εκκαθάρισή τους. Και το άρθρο 18 του Ν.1947/1991, αφού αντικατέστησε εν μέρει τη διάταξη του άρθρου 5 παρ.8 του Ν.1418/1984, διέπεται από την ίδια ειδική μεταβατική ρύθμιση του άρθρου 27 παρ.2 του Ν.1418/1984, ήτοι εφαρμόζεται μόνο επί συμβάσεων, που καταρτίσθηκαν με βάση προσφορές υποβληθείσες μετά την 31.12.1985. Για το συγκεκριμένο έργο: "Αποπεράτωση Νέας Κεντρικής Λαχαναγοράς Πατρών", η περί του οποίου σύμβαση καταρτίσθηκε τον Δεκέμβριο του 1982, με βάση προσφορά υποβληθείσα τον Οκτώβριο του 1982, (ήτοι προ της 31.12.1985), ο υπολογισμός θα γίνει σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 12 παρ.1 του Ν.889/1979. Για τον υπολογισμό θα ληφθούν υπόψη τα επιτόκια, όπως αναφέρονται στην Κατάσταση Εξωτραπεζικών Επιτοκίων της Τραπέζης Ελλάδος. 

Έργα κοινής υποδομής του ΝΑΤΟ. Κρατήσεις και εισφορές Ν 2166/93 και ΑΝ 2326/40. Φορέας επιβαρύνσεων. Διαδικασία εισπράξεως των κρατήσεων υπέρ ΤΣΜΕΔΕ.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Η από το άρθρο 27 παρ.34 του Ν 2166/1993 επιβληθείσα εξ 6%ο υπέρ του ΤΣΜΕΔΕ κράτηση βαρύνει τους εργολάβους και επιβάλλεται σε κάθε λογαριασμό πληρωμής εργολάβου δημοσίου έργου που συντάσσεται και πληρώνεται μετά την 24-8-1993, ανεξάρτητα από τον χρόνο δημοπρατήσεως, προσφοράς, υπογραφής της συμβάσεως ή ενάρξεως εκτελέσεως του έργου. Τα αυτά ισχύουν και για την κράτηση 1% της περιπτώσεως β’ και την εισφορά 2% της περιπτώσεως ιη’ της παρ.1 του άρθρου 7 του ΑΝ 2326/1940. β) Στις ανωτέρω κρατήσεις και εισφορά δεν υπόκεινται τα εκτελούμενα στην Ελλάδα έργα κοινής υποδομής του ΝΑΤΟ. γ) Η πληρωμή κάθε λογαριασμού από την Υπηρεσία θα γίνεται, εφόσον προσκομίζεται από τον εργολάβο σχετικό αποδεικτικό του ΤΣΜΕΔΕ περί καταβολής των εν θέματι κρατήσεων και εισφοράς υπέρ του Ταμείου. (ομοφ.)