Κατάργηση του Ταμείου Ασφαλίσεως Τυπογράφων και Μισθωτών Γραφικών Τεχνών ,υπαγωγή των ασφαλισμένων του στην ασφάλιση του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ) και άλλες διατάξεις.

Κοινοποίηση διατάξεων του άρθρου 90 του ν. 4182/13 που αφορούν Α.Κατάργηση των διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 8 περ. β΄ του Ν.3863/2010, όπως αυτές συμπληρώθηκαν από το άρθρο 138 παρ. Ζ΄ του Ν.4052/2012, σχετικά με τη δυνατότητα αναγνώρισης στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ / ή και του Ε.Τ.Ε.Α. (τ. ΕΤΕΑΜ) χρόνου που αντιστοιχεί στην θητεία  Βουλευτών, Υπουργών, Υφυπουργών και των Αιρετών,  Προέδρων Κοινοτήτων, Δημάρχων και Νομαρχών. Β.Υπαγωγή στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ των προσώπων που απασχολούνται σε Ανεξάρτητες Αρχές.  (ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 16)(ΑΔΑ: ΒΙΕ94691ΩΓ-Χ60)

Δικηγόροι. Εκπροσώπηση των πελατών τους ενώπιον διοικητικής αρχής. Απόδειξη της πληρεξουσιότητάς τους. Στάδιο της διαδικασίας χορήγησης-ανανέωσης άδειας διαμονής η συναλλαγή των δικηγόρων με τις υπηρεσίες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ προς έκδοση ασφαλιστικών βεβαιώσεων.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
1) Δεν υποχρεούνται οι υπηρεσίες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ να συναλλάσσωνται με δικηγόρους που εκπροσωπούν ασφαλισμένους, εργοδότες, συνταξιούχους κ.λπ. βασιζόμενες (μόνον) στην προφορική δήλωση των δικηγόρων ότι εκπροσωπούν τους συγκεκριμένους πελάτες. 2) Το υπ’ αριθμ. πρωτ. 13083/2009 από 22-05-2009 (γενικό) έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών αφορά και στις υπηρεσίες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Δηλαδή, η με τις υπηρεσίες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ «συναλλαγή» των δικηγόρων, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν υπηκόους τρίτων χωρών, θεωρείται ένα από τα στάδια της διαδικασίας εκδόσεως-ανανεώσεως αδείας διαμονής (π.χ. αναγνώριση του απαιτούμενου χρόνου ασφαλίσεως στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ για την ανανέωση της αδείας διαμονής).

Κοινωνική ασφάλιση. Δυνατότητα συνυπολογισμού του χρόνου επιδότησης ανεργίας των εργατικών στελεχών για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Προεδρεύων: Α.Σοφός, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Ι.Μάσβουλας, Νομικός Σύμβουλος Εφ όσον η επιδότηση εχώρησε ως "τακτική επιδότηση ανεργίας", υπό προϋποθέσεις της παρ.4 του άρθρου 51 του ν.δ.2698/53, προσμετράται και μετά την 1.6.1998, ως χρόνος ασφαλίσεως στον κλάδο συντάξεως του ΙΚΑ συνυπολογιζόμενος για θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, σύμφωνα με τους τιθεμένους από το εδάφιο β της παρ.2 του άρθρου 40 του ν.2084/92 χρονικούς περιορισμούς. (πλειοψ.)

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Δυνατότητα τροποποίησης του άρθρου 8 του κανονισμού φαρμακευτικής περίθαλψης, όσον αφορά την θέσπιση ανωτάτου ορίου της αξίας των εκτελουμένων από τα φαρμακεία συνταγών, σε σχέση με την διάταξη του άρθρου 31 παρ. 8 του ΑΝ 1846/1951.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η προτεινόμενη από την ερωτώσα υπηρεσία διάταξη κείται εκτός των ορίων της παρεχομένης από τις διατάξεις του άρθρου 31 παρ. 8 του Α.Ν. 1846/1951 και του κανονισμού φαρμακευτικής περιθάλψεως του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, εξουσιοδοτήσεως. Η δια της προτεινομένης διατυπώσεως του κανονισμού ανάθεση από το εξουσιοδοτημένο όργανο (Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφαλίσεως) της κατ’ εξουσιοδότηση κανονιστικής αρμοδιότητάς του – υπό την εκδοχή ότι η θέσπιση ανωτάτου ορίου στην χρηματική αξία των συνταγών εντάσσεται στο κανονιστικό αυτό πλαίσιο της αρμοδιότητός του – στο νέο αυτό όργανο (διοικητικό συμβούλιο του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ) προκειμένου αυτό να ασκεί την αρμοδιότητά του αυτή ως δική του, συνιστά ανεπίτρεπτη υπεξουσιοδότηση, διότι η εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρου 16 του Α.Ν. 1846/1951, όχι μόνον δεν προβλέπει, όπως απαιτείται, την περαιτέρω ανάθεση της αρμοδιότητας, αλλά ρητώς απαγορεύει την με την υπουργική απόφαση (κανονισμό) τροποποίηση των διατάξεων του νόμου, μεταξύ των οποίων είναι και η ορίζουσα τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφαλίσεως ως αποκλειστικώς αρμόδιο όργανο να εκδίδει κανονιστικές πράξεις, πλην των προειρημένων εξαιρέσεων, που δεν συντρέχουν στην προκειμένη περίπτωση.

Ασφαλιστικά Ταμεία. Απαλλαγή από την ασφάλιση του Ταμείου Ασφαλίσεως Ναυτικών Πρακτόρων και Υπαλλήλων (ΤΑΝΠΥ) του αλλοδαπού προσωπικού των επιχειρήσεων των ΑΝ 89/67, ΑΝ 378/68 και Ν.814/78.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Προεδρεύων: Α.Σοφός, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Ι.Μάσβουλας, Νομικός Σύμβουλος Οι αλλοδαποί εκπρόσωποι των επιχειρήσεων, που είναι εγκατεστημένες με το καθεστώς των ΑΝ 89/67, ΑΝ 378/68 και Ν.814/78, εφ όσον δεν προέρχονται από χώρες της Ε.Ο.Κ. ή από χώρες με τις οποίες η Ελλάδα δεν έχει συνάψει διμερείς συμβάσεις κοινωνικής ασφάλισης που ν αναγνωρίζουν τον εν Ελλάδι χρόνο ασφάλισής τους, απαλλάσσονται από την υποχρέωση ασφάλισής τους στους κατά νόμο οικείους ασφ/κούς οργανισμούς (ΙΚΑ,ΝΑΤ,ΤΑΝΠΥ κλπ), σύμφωνα με την παρ.11 του άρθρου 1 του Ν.2166/93. Οι ημεδαποί εκπρόσωποι των ως άνω επιχειρήσεων, αντιθέτως, υπάγονται στην ασφάλιση του ΤΑΝΠΥ, σύμφωνα με τις καταστατικές διατάξεις του εν λόγω Ταμείου (παρ.1 του άρθρου 2 της υπ αριθ. Φ.29/1455/77 απόφασης του Υφυπουργού Κοιν.Υπηρεσιών).

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Συνταξιοδοτικές Διατάξεις. Περί της έννοιας της διατάξεως του άρθρου 29 παρ. 12 εδ.α΄ του ΑΝ 1846/1951.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Με τη διάταξη του άρθρου 29 παρ. 12 εδ. α΄ του ΑΝ 1846/1951, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 9 του Ν. 198/1975 και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 παρ. 1 εδ. γ΄ του Ν. 238/1975, καθορίζεται μόνον ειδικός τρόπος υπολογισμού της (κατ΄ εφαρμογή άλλων διατάξεων απονεμομένης υπό του ΙΚΑ) συντάξεως γήρατος των εις αυτή αναφερομένων προσώπων και δεν θεσπίζεται δικαίωμα συνταξιοδοτήσεως αυτών με ειδικό καθεστώς προϋποθέσεων.

Έκπτωση των αμοιβών που καταβάλλει ο φορέας ατομικής επιχείρησης προς τα απασχολούμενα από αυτόν μέλη της οικογενείας του, από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Στην περίπτωση κατά την οποία ο εργοδότης, ο οποίος απασχολεί στην επιχείρησή του πρόσωπα τα οποία είναι σύζυγοι ή συγγενείς έως και τον δεύτερο βαθμό, παραλείψει να υποβάλει έγγραφη αναγγελία της εν λόγω απασχόλησης προς το ΙΚΑ, ουδέποτε αρχίζει η ασφαλιστική σχέση, κατά συνέπεια, δε, λόγω και της υπαγωγής υποχρεωτικώς των ως άνω προσώπων στην ασφάλιση του ΙΚΑ, η εκ της παραλείψεως υποβολής της εγγράφου αναγγελίας περί ενάρξεως της απασχολήσεως στο ΙΚΑ μη έναρξη της ασφαλιστικής σχέσεως και η εκ του λόγου αυτού, επομένως, μη καταβολή των εισφορών δεν ιδρύει νόμιμο λόγο απαλλαγής της υποχρεώσεως καταβολής αυτών (εισφορών) και δεν θεμελιώνει δικαίωμα εκπτώσεως από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης των αμοιβών τις οποίες καταβάλλει ο φορέας αυτής προς τα απασχολούμενα από αυτόν μέλη της οικογενείας του (σύζυγος ή συγγενής έως και τον δεύτερο βαθμό).

Περί υπαγωγής δημοσιογράφων στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. (..) Ειδικότερα, το διοικητικό εφετείο έκρινε, ερμηνεύοντας τη διάταξη του άρθρου 31 παρ. 2 του ν. 1264/1982, ότι από τη δημοσίευση του εν λόγω νόμου οι δημοσιογράφοι υπάγονται στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π., ανεξαρτήτως του εάν αυτοί είναι ή όχι μέλη των ενώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 1 του α.ν. 248/1967. Και τούτο, κατά την κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου, διότι, στην ανωτέρω διάταξη ορίζεται ρητώς ότι καταργείται κάθε διάταξη νόμου που περιορίζει ή εξαρτά τόσο την εργασία των απασχολουμένων στον τύπο, όσο και την παροχή παρεπόμενων της εργασίας τους δικαιωμάτων –μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα της ασφαλίσεως– από τη συμμετοχή τους ή μη σε επαγγελματική οργάνωση, τέτοιες δε διατάξεις είναι και αυτές των άρθρων 1 και 3 του α.ν. 248/1967.(..)Κατόπιν αυτών το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι, μετά τη δημοσίευση του ν. 1264/1982, οι εργαζόμενοι ως δημοσιογράφοι υπάγονται στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. (για ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, παροχή εφάπαξ οικονομικής ενισχύσεως και μηνιαίας επι...εως), ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους στις ως άνω επαγγελματικές ενώσεις, και απέρριψε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς που προέβαλαν τα αναιρεσείοντα Ταμεία. ..Περαιτέρω, κατά την κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου, ως παρεπόμενα της εργασίας δικαιώματα, εφόσον η ως άνω διάταξη δεν περιορίζει και δεν εξειδικεύει αυτά, εννοούνται τα πάσης φύσεως υπό ευρεία έννοια δικαιώματα και παροχές των εργαζομένων, τα οποία είναι απότοκα της εργασίας τους, δεδομένου δε ότι από τη νομοθεσία και το Σύνταγμα (άρθρο 22) επιβάλλεται με τη μέριμνα του Κράτους η κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, και υπό την έννοια αυτή, η ασφαλιστική προστασία χαρακτηρίζεται από το, συμπλεκόμενο με το εργατικό, δίκαιο κοινωνικής ασφαλίσεως ως αυτοτελές μεν αλλά και ως παρεπόμενο της εργασίας δικαίωμα (βλ. σχετικές γνωμοδοτήσεις του καθηγητή Κ. Σταθόπουλου και την 673/2002 γνωμοδότηση της Ολομελείας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους). Τέλος, το γεγονός ότι ενδεχομένως οι ως άνω δημοσιογράφοι δεν έχουν υποβάλει προς τον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. την προβλεπόμενη από την παρ. 4 του άρθρου 3 του Καταστατικού του αίτηση για την υπαγωγή τους στην ασφάλιση αυτού δεν αναιρεί, κατά την κρίση του διοικητικού εφετείου, το μη σύννομο της εκ μέρους του ΙΚΑ επιβολής εισφορών για την ασφάλισή τους, καθόσον κρίσιμο στοιχείο στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι αν αυτοί είχαν ολοκληρώσει τη διαδικασία ενάρξεως της ασφαλίσεώς τους στον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. αλλά το γεγονός ότι αυτοί υπάγονταν, και μάλιστα υποχρεωτικώς, στην επικουρική ασφάλιση του τελευταίου αυτού Οργανισμού. (..)Επειδή, το διοικητικό εφετείο ορθώς έκρινε, ερμηνεύοντας τη διάταξη του άρθρου 31 παρ. 2 του ν. 1264/1982, ότι στην έννοια των παρεπόμενων της εργασίας δικαιωμάτων περιλαμβάνονται και τα δικαιώματα κοινωνικής ασφαλίσεως, τα περί του αντιθέτου δε προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα ως αβάσιμα

Ασφάλιση υπαλλήλου σε Ασφαλιστικό Οργανισμό των Η.Π.Α. πριν την 1η/1/1993 – Δυνατότητα να ληφθεί υπόψη ο χρόνος αυτής ως χρόνος ασφάλισης στο Δημόσιο, προκειμένου να χαρακτηριστεί ο υπάλληλος ως «παλαιός ασφαλισμένος», κατά την έννοια της διάταξης της παρ.5 του άρθρου 5 του ν. 2320/1995. Υπάλληλος ασφαλισμένη σε οργανισμό κύριας ασφάλισης (ΙΚΑ-ΕΤΑΜ) στις 23/12/1991, ήτοι πριν από την 1η/1/1993, χαρακτηρίζεται εξ αυτού και μόνον ως «παλαιά ασφαλισμένη», κατά την έννοια της παρ.5 του άρθρου 5 του ν. 2320/1995, με τις συνέπειες που ο χαρακτηρισμός αυτός συνεπάγεται, και ασχέτως του συνυπολογισμού ή μη του προγενέστερου χρόνου ασφάλισής της σε Ασφαλιστικό Οργανισμό των Η.Π.Α. (ομόφ.)