Με την έφεση αυτή ζητείται η ακύρωση: 1) της Β3γ/Γ.Π.οικ. 65604/29.7.2014 καταλογιστικής απόφασης της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Οικονομικής Διαχείρισης και Υπηρεσιών του Υπουργείου Υγείας 	Με τον πρώτο λόγο έφεσης, η εκκαλούσα προβάλλει απόλυτη ακυρότητα της 924α/16.2.2011 απόφασης του Υπηρεσιακού (Πειθαρχικού) Συμβουλίου περί απόλυσής της από την Υπηρεσία, λόγω παράβασης του ουσιώδους τύπου της προηγούμενης ακρόασης, διότι αν και κλήθηκε να απολογηθεί για το αδίκημα της αδικαιολόγητης αποχής από την εκτέλεση των καθηκόντων της, σύμφωνα με το άρθρο 38 παρ. 1 περίπτωση ιε΄ του π.δ. 410/1988, εν τέλει απολύθηκε λόγω υπηρεσιακής ανεπάρκειας, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 50 παρ. 1 του π.δ. 410/1988, σε συνδυασμό με το άρθρο 46 του ίδιου π.δ/τος, χωρίς να της δοθεί η δυνατότητα να απολογηθεί για το ζήτημα αυτό..Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί προεχόντως ως απαράδεκτος, διότι το παρόν Τμήμα δεν δύναται, επ’ ευκαιρία εκδίκασης της έφεσης κατά της Β3γ/Γ.Π.οικ.65604/29.7.2014 καταλογιστικής απόφασης, να προβεί σε παρεμπίπτουσα κρίση επί του εγειρόμενου από την εκκαλούσα ζητήματος, λαμβανομένης υπόψη της φύσης και της αυτοτέλειας της πειθαρχικής διαδικασίας, σε συνδυασμό με τις ουσιώδεις εγγυήσεις από τις οποίες κατά νόμο διέπεται (βλ. άρθρα 37 επόμ. του π.δ. 410/1988). Και τούτο, διότι δεν μπορεί το παρόν Δικαστήριο να υποκαταστήσει στην κρίση τους τα επιληφθέντα της υπόθεσης πειθαρχικά όργανα του Υπουργείου Υγείας, τα οποία έχουν αποκλειστική αρμοδιότητα να διαπιστώσουν τη διάπραξη ή μη των φερομένων ως τελεσθέντων από την εκκαλούσα πειθαρχικών παραπτωμάτων και να προβούν σε επιμέτρηση της πειθαρχικής ποινής, η δε εκδίκαση ενδίκων μέσων και βοηθημάτων κατά των πράξεων των ανωτέρω οργάνων, εφόσον πρόκειται για υπαλλήλους του Δημοσίου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, υπάγεται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων (πρβλ. Ε.Σ. ΙΙΙ Τμ. 938/2018, σκ. 24). Επιπλέον, ο ως άνω λόγος ερείδεται και επί αναληθούς προϋποθέσεως, καθόσον με βάση τα εκτιθέμενα στη σκέψη 11, η 924α/16.2.2011 απόφαση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου έχει επάλληλη αιτιολογία, ήτοι το μεν διαπιστώνει τη συνδρομή των προϋποθέσεων απόλυσης της εκκαλούσας λόγω υπηρεσιακής ανεπάρκειας, το δε την τέλεση συγκεκριμένων πειθαρχικών παραπτωμάτων, στα οποία συγκαταλέγεται και το παράπτωμα της αδικαιολόγητης αποχής από την εκτέλεση των καθηκόντων της (άρθρο 38 παρ. 1 περ. ιε΄ του π.δ. 410/1988), για το οποίο, όπως συνομολογεί και η ίδια, απολογήθηκε ενώπιον του Υπηρεσιακού Συμβουλίου. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η ένδικη έφεση να απορριφθεί στο σύνολό της ως αβάσιμη

Κοινωνική Ασφάλιση – Επικουρικές συντάξεις – Ανάκληση ή μη συνταξιοδοτικών πράξεων.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η διάταξη του άρθρου 53 του Ν 2084/1992 και οι λοιπές σχετικά με την επικουρική σύνταξη διατάξεις, στοχεύουν στο να προασπίσουν τα αποθεματικά των Ταμείων κατά ρητή συνταγματική επιταγή και για πρόδηλους λόγους δημοσίου συμφέροντος. Επομένως, τυχόν επικουρικές συντάξεις που δόθηκαν από τα ανωτέρω Ταμεία παρά το νόμο από 1-1-1998 και μετά, δεν έχουν δημιουργήσει κάποιου είδους διοικητικό δεδικασμένο, και, ως μη έχουσες νόμιμο έρεισμα, πρέπει να ανακληθούν χωρίς τον χρονικό περιορισμό της πενταετίας. (ομοφ.)

Απόρριψη αιτήματος χορήγησης θεώρησης εισόδου για οικογενειακή επανένωση, για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας - Υποχρέωση αιτιολόγησης της απορριπτικής απάντησης – Μη υποχρέωση ενημέρωσης των αρμόδιων αποκεντρωμένων Διοικήσεων, του ΚΕ.ΕΛ.Π.Ν.Ο. και του Συνηγόρου του Πολίτη για το νόσημα.(...)Οι αρμόδιες προξενικές αρχές, μετά την απόρριψη, για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, αιτήματος χορήγησης εθνικής θεώρησης για οικογενειακή επανένωση, που υποβλήθηκε από υπήκοο τρίτης χώρας, δεν οφείλουν να ενημερώνουν τις κατά τόπον αρμόδιες Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και το ΚΕ.ΕΛ.Π.Ν.Ο για το νόσημα που απετέλεσε το λόγο της απόρριψης, αλλά ούτε και τον Συνήγορο του Πολίτη, που διεξάγει σχετική έρευνα εκτός αν ο ίδιος βεβαιώνει ότι έχει εξαντλήσει κάθε προσπάθεια, προκειμένου να προμηθευτεί τα αναγκαία για την έρευνά του στοιχεία από τους ενδιαφερομένους. Για την πληρότητα της αιτιολογίας των ανωτέρω απορριπτικών αποφάσεων πρέπει να γίνεται παραπομπή στο πιστοποιητικό του ιατρικού κέντρου, όπου εξετάσθηκε ο αιτών για τη θεώρηση εισόδου, από το οποίο προκύπτει ότι πάσχει από νόσημα, που συνιστά κίνδυνο για τη δημόσια υγεία (ομοφ.).

Με την προδικαστική προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητά την ακύρωση της απόφασης με αριθμό 139/θέμα 1ο/15-7-2020 της Οικονομικής Επιτροπής της αναθέτουσας αρχής, καθώς και του πρακτικού με αριθμό 11681/29-6-2020, με το οποίο εγκρίθηκε η διενέργεια του διαγωνισμού. Το αντικείμενο της σύμβασης είναι η επιλογή προμηθευτή για τη σύναψη σύμβασης με τίτλο «..............» και αξίας 252.271,80 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24%). Η προσφυγή επικεντρώνεται στην αντικατάσταση της οριστικής ανάδειξης της παρεμβαίνουσας ως αναδόχου, λόγω σοβαρών αποκλίσεων στα δικαιολογητικά κατακύρωσής της, ιδίως σε σχέση με την ασφαλιστική ενημερότητα ως προς τις επικουρικές ασφαλιστικές εισφορές προς το ΕΤΕΑΕΠ κατά το χρόνο υποβολής της προσφοράς.

Οικοδομικές εργασίες πλησίον μνημείων και αρχαιολογικών χώρων – Συμβούλια Μνημείων – Αίτηση θεραπείας – Ιεραρχική προσφυγή.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η αίτηση του διοικούμενου, με την οποία ζητά την επανεξέταση απορριφθέντος αιτήματός του για έγκριση οικοδομικών εργασιών, επικαλούμενος την αδειοδότηση παρόμοιων εργασιών σε ακίνητο, όμορο προς το δικό του, συνιστά αίτηση θεραπείας με επίκληση νέου στοιχείου, που πρέπει να κριθεί αιτιολογημένα από την αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία, χωρίς να κωλύεται από την εκκρεμή αίτηση ακυρώσεως του διοικούμενου κατά των προηγούμενων απορριπτικών πράξεων.

Μελέτες. Αποκλεισμός υποψηφίου. Η διακήρυξη του διαγωνισμού απαιτούσε ειδικώς, και μάλιστα επί ποινή αποκλεισμού, την υποβολή τεύχους συνοπτικών προμετρήσεων των «Η/Μ έργων χωριστά για κάθε αντλιοστάσιο». Συνεπώς, ο αποκλεισμός της αιτούσης από το διαγωνισμό λόγω μη υποβολής του ανωτέρω τεύχους, δεν πιθανολογείται ότι εχώρησε κατά παράβαση κανόνων του κοινοτικού ή του εσωτερικού δικαίου, εφόσον δε η κατά τα ανωτέρω αιτιολογία αποτελεί επαρκές έρεισμα του αποκλεισμού.

ΕΠΙΒΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ.(...)Με το ως άνω σκεπτικό της, η αναιρεσιβαλλόμενη διέλαβε επαρκή και μη αντιφατική αιτιολογία περί του κρίσιμου ζητήματος της νομιμότητας της εργασίας υδροσποράς και διπλής πληρωμής της, κατά τρόπο ώστε να μην καθιδρύεται ο αναιρετικός λόγος της παράβασης ουσιώδους διαδικαστικού τύπου, υπό την ειδικότερη αιτίαση της ανεπαρκούς αιτιολογίας, που εξικνείται μέχρι την έλλειψη νομίμου βάσης, όπως κατ’ εκτίμηση προβάλλεται. Πιο συγκεκριμένα, δεχόμενο το Τμήμα ότι η ίδια εργασία «υδροσπορά γηπέδου golf πλην greens», για έκταση εμβαδού 30.000 τ.μ., πιστοποιείται διπλά τόσο στο 375/25.10.2002 τιμολόγιο της εταιρείας ….Α.Ε. όσο και στο 601/30.11.2003 και ότι η διπλή υδροσπορά δεν αποδείχθηκε ότι ήταν αναγκαία από το επενδυτικό σχέδιο της αναιρεσείουσας, συνακόλουθα δε ότι η διπλή πληρωμή αποτελεί ουσιώδη παρατυπία που δικαιολογεί την επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης, καθόσον τελεί σε αιτιώδη σχέση με την προκληθείσα σε βάρος της επιχορηγούμενης από κοινοτικά και εθνικά κονδύλια δράσης ισόποση ζημία, δεν διέλαβε στην απόφασή του αντιφατική ή ανεπαρκή αιτιολογία, ο δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενος λόγος πρέπει να απορριφθεί.	Εξάλλου, ο ισχυρισμός της αναιρεσείουσας ότι η απόφαση στερείται νομίμου βάσεως εκ του λόγου ότι από την προσκομισθείσα ενώπιον της Ολομέλειας περίληψη της απόφασης υπαγωγής της επένδυσης στον αναπτυξιακό ν. 2601/1998 δεν προκύπτει η απαγόρευση της διπλής πιστοποίησης των ίδιων εργασιών, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος προεχόντως, διότι προβάλλεται το πρώτον με το υπόμνημα ενώπιον της Ολομέλειας. Σε κάθε περίπτωση, τα προσκομιζόμενα με το ως άνω υπόμνημα στοιχεία, δεν μπορούν παραδεκτώς να εξεταστούν από το Δικαστήριο τούτο στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας, καθόσον με αυτά πλήττεται η ανέλεγκτη περί τα πραγματικά περιστατικά κρίση του Τμήματος (ΕλΣυν Ολ. 711/2019, 1523/2017, 3384/2015, 3407/2014 κ.ά.).Κατ’ ακολουθίαν των προεκτεθέντων και µη προβαλλοµένου άλλου λόγου αναίρεσης, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί.

Η απόφαση 161/03-02-2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων για το φορολογικό έτος 2019. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το εισόδημά του δεν έπρεπε να περιλαμβάνει κύριες και επικουρικές συντάξεις, καθώς αυτά τα ποσά κρίθηκαν επιστρεπτέα λόγω διοικητικής αποκατάστασης και συμψηφίστηκαν με αναδρομικές αποδοχές ενέργειας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς η πράξη φόρου βασίστηκε στην τροποποιητική δήλωση του ίδιου του προσφεύγοντα, και επιβεβαιώθηκε από τη Διεύθυνση Εκκαθάρισης Μισθοδοσίας ότι οι αναδρομικές αποδοχές καταβλήθηκαν μετά από συμψηφισμό των ποσών σύνταξης, καθιστώντας αβάσιμη την αμφισβήτηση της φορολογικής υποχρέωσης. Το νέο χρεωστικό ποσό φόρου παραμένει 310,22€.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΩΝ-ΑΘΕΜΙΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ:Επειδή, η απόρριψη με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση της ενστάσεως του αναιρεσείοντος στηρίζεται αυτοτελώς στην προεκτεθείσα κρίση αυτής περί μη προσφορότητας, με βάση τα συγκεκριμένα πραγματικά δεδομένα, της συμπεριφοράς του αναιρεσιβλήτου να επηρεάσει τη βούληση των εκλογέων και μάλιστα σε τέτοια έκταση ώστε να δημιουργούνται αμφιβολίες ως προς το εάν το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο χωρίς την συμπεριφορά αυτή και, συνεπώς, παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση του προβαλλόμενου λόγου, με τον οποίο πλήττεται η δεύτερη επάλληλη αιτιολογία της αποφάσεως, κατά την οποία, ο αναιρεσείων δεν απέδειξε τον επηρεασμό του εκλογικού φρονήματος συγκεκριμένων εκλογέων και ποίων και την, ως εκ του γεγονότος αυτού, αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος, καθόσον, άλλωστε, αρκούσε κατά το νόμο απλή δυνατότητα επηρεασμού του συνολικού αποτελέσματος από την προβαλλόμενη πλημμέλεια (πρβλ. ΣτΕ 94/2004). Δεδομένου δε του ότι με την αίτηση αναιρέσεως δεν πλήττεται η προεκτεθείσα τρίτη κατά σειρά επάλληλη αιτιολογία της αποφάσεως η οποία συνδέεται, άλλωστε, με την κρίση αυτής περί του ότι η συμπεριφορά του αναιρεσιβλήτου δεν επέδρασε τελικώς στο εκλογικό αποτέλεσμα, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί.Απορρίπτει την αίτηση.

Κοινοτικό Δίκαιο – Γεωργία. Εννοια ανωτέρας βίας κατά το άρθρο 11 Καν. (ΕΟΚ) 3887/92.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Η ασθένεια της κόρης του δικαιούχου της ενίσχυσης και η νοσηλεία της για ένα μήνα λόγω εμπύρετης σηψαιμίας δεν συνιστά κατ άρθρο 11 Καν. 3887/92 περιστατικό ανωτέρας βίας επειδή δεν αφορά τον ίδιο δικαιούχο-κάτοχο της εκμετάλλευσης και ούτε του προκάλεσε ανικανότητα να ασκήσει το επάγγελμά του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε κάθε περίπτωση δε η γνωστοποίηση του επικαλούμενου λόγου έγινε εκπροθέσμως.