Η απόφαση 595/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ΝΠΔΔ κατά της απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 και αιτημάτων εκκαθάρισης ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2017 από τη Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Το ΝΠΔΔ ζητούσε την απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. λόγω ιδιοχρησιμοποίησης του ακινήτου για θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό, επικαλούμενο πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015, κρίνοντας ότι είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία ακύρωσης/τροποποίησης του άρθρου 74 του ΚΦΔ. Ωστόσο, έκανε δεκτή την προσφυγή για τα έτη 2016 και 2017, επιτρέποντας την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου λόγω της τεκμηριωμένης πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά πράξης απόρριψης εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2016. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, καθώς είχε πωλήσει το ακίνητο βάσει συμβολαίου αγοραπωλησίας τον Απρίλιο του 2015. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας τους ισχυρισμούς αβάσιμους. Συγκεκριμένα, διαπίστωσε ότι η εκπρόθεσμη δήλωση υποβλήθηκε πέραν του χρόνου που ορίζουν τα άρθρα 23 και 37 του ΚΦΔ. Επιπλέον, είχε παρέλθει και η τριετής προθεσμία, από τότε που η προσφεύγουσα έλαβε γνώση της πράξης ΕΝΦΙΑ, για ακύρωση/τροποποίηση της πράξης λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης βάσει του άρθρου 74 του ΚΦΔ.

Η απόφαση 276/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός Ιερού Ναού κατά πράξεων απόρριψης τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2017) και κατά ρητής απόρριψης αιτήματος διαγραφής φόρου. Ο Ναός ζητούσε απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. (€11.477,64), ισχυριζόμενος ότι τα ακίνητα (ο Ναός και το παρεκκλήσιο) ιδιοχρησιμοποιούνται αποκλειστικά για λατρευτικό, θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό. Η ΔΕΔ έκρινε καταρχάς απαράδεκτο το σκέλος της προσφυγής κατά της ρητής απόρριψης. Επιπλέον, επικύρωσε τις πράξεις απόρριψης των τροποποιητικών δηλώσεων του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής, καθώς ο Ναός υπέβαλε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη μείωση του φόρου (άνω των €300) στις 29.08.2024, δηλαδή αφού είχε ήδη συμπληρωθεί η πενταετής παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο και έκδοση διορθωτικού προσδιορισμού φόρου για όλα τα επίμαχα έτη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014 έως 2018. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 στις 16/10/2024, δηλώνοντας εκ παραδρομής στοιχεία οικοπέδου στο κτίσμα του, με αποτέλεσμα την αύξηση του οφειλόμενου φόρου για όλα τα έτη. Στη συνέχεια προσπάθησε να υποβάλει νέες τροποποιητικές (ανακλητικές) δηλώσεις για τη διόρθωση του λάθους στις 22/10/2024, οι οποίες δεν έγιναν δεκτές λόγω παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου να επιβάλει φόρο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι το δικαίωμα υποβολής των ανακλητικών δηλώσεων είχε παραγραφεί, ενώ οι πρώτες δηλώσεις έγιναν δεκτές επειδή ο φορολογούμενος μπορεί να παραιτηθεί της παραγραφής για δηλώσεις που αυξάνουν τη φορολογική ύλη.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας (ΑΜΚΕ) κατά της απόρριψης εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2015 και της επακόλουθης πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου. Η εταιρεία προσπάθησε να διορθώσει ένα ανθρώπινο λάθος, όπου για δέκα ακίνητα (ιερούς ναούς) συμπληρώθηκε λανθασμένα ο κωδικός χρήσης («2» αντί του ορθού «3»), με αποτέλεσμα να μην τύχει της νόμιμης απαλλαγής από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 74 του Ν. 5104/2024 περί «πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης», καθώς για τα επόμενα έτη (2016-2024), η φορολογική αρχή είχε αποδεχθεί τον ορθό κωδικό απαλλαγής, οδηγώντας σε μηδενικό κύριο φόρο. Κατά συνέπεια, ακυρώθηκε η πράξη απόρριψης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής και διατάχθηκε η τροποποίηση του προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ 2015.

Η απόφαση 274 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενου που ζητούσε τη διαγραφή οφειλών ΕΝΦΙΑ των ετών 2014-2018. Ο προσφεύγων είχε μεταβιβάσει το επίμαχο ακίνητο το 2008, αλλά συνέχιζε να το δηλώνει, με αποτέλεσμα την παράλληλη βεβαίωση ΕΝΦΙΑ. Αν και οι εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 που υπέβαλε το 2024 (μείωσης φόρου) δεν έγιναν δεκτές λόγω παραγραφής, η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι υφίσταται πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Εφαρμόζοντας το άρθρο 74 του ν. 5104/2024, ακύρωσε τις πράξεις διοικητικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ και διέγραψε τις οφειλές για τα έτη 2015-2018. Η πράξη του 2014 εξαιρέθηκε, καθώς εκδόθηκε πριν την 01/12/2014, ημερομηνία από την οποία εφαρμόζεται η διάταξη.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξεων Απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 για τα έτη 2015, 2016, 2017 και 2018, οι οποίες είχαν αρχικά εκδοθεί από την Προϊσταμένη του ΚΕΦΟΚ ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση των πράξεων και τον επανυπολογισμό του ΕΝΦΙΑ, επικαλούμενος ότι ένα ακίνητο είχε πωληθεί από το 2008 και ότι λόγω άγνοιας δεν είχε προβεί σε διορθώσεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα του Δημοσίου για κοινοποίηση πράξης φόρου (ΕΝΦΙΑ) για τα έτη αυτά έχει παραγραφεί (πενταετία), με τις προθεσμίες να λήγουν από το 2020 έως το 2023. Δεδομένου ότι το αίτημα αφορά ανάκληση φορολογητέας ύλης και υποβλήθηκε μετά την παραγραφή, δεν μπορεί να γίνει δεκτό, ούτε μπορούν να εφαρμοστούν οι διατάξεις περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας. Συνεπώς, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

Η απόφαση 1039/03-06-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά της απορριπτικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. σε αίτημα τροποποίησης πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2018 του θανόντος πατέρα της προσφεύγουσας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, καθώς συγκεκριμένα ακίνητα είχαν μεταβιβαστεί το 2005, και ότι είχε επέλθει παραγραφή του δικαιώματος είσπραξης του Δημοσίου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τους ισχυρισμούς περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης ως αβάσιμους και αναπόδεικτους, καθώς δεν προέκυψε πέραν πάσης αμφιβολίας η ταυτότητα των ακινήτων. Επιπλέον, απέρριψε ως απαράδεκτο τον ισχυρισμό περί παραγραφής του χρέους προς το δημόσιο, διότι αυτός πρέπει να προβάλλεται αποκλειστικά μέσω ανακοπής σύμφωνα με το άρθρο 65§2 του ν. 4978/2022.

Η απόφαση 371/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Απόρριψης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της απόρριψης αιτήματος οριστικοποίησης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. των ετών 2014-2017. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε πουλήσει τα ακίνητα το 2009, αλλά εκ παραδρομής δεν δηλώθηκε η πώληση στις οικείες δηλώσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς υποβλήθηκε στις 4/11/2024, δηλαδή εκπρόθεσμα μετά την πάροδο 30 ημερών από την ηλεκτρονική κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης στις 5/2/2024. Επιπροσθέτως, η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα υποβολής των τροποποιητικών δηλώσεων για μείωση φόρου είχε παραγραφεί λόγω παρέλευσης πενταετίας (31/12/2019 έως 31/12/2022) από την έκδοση των αρχικών πράξεων προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ.

Η απόφαση 1296/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φορολογούμενης κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Λάρισας να παραλάβει τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 των ετών 2014 έως 2019. Η προσφεύγουσα ζητούσε επανεκκαθάριση του ΕΝ.Φ.Ι.Α., καθώς είχε μεταβιβάσει το ακίνητο το 2009, γεγονός που συνιστά πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Το αίτημα της Δ.Ο.Υ. απορρίφθηκε λόγω παραγραφής. Η ΔΕΔ έκανε μερικά δεκτή την προσφυγή, κρίνοντας ότι, εφόσον η φορολογούμενη έλαβε γνώση των πράξεων προσδιορισμού φόρου τυχαία τον Ιανουάριο του 2025, το αίτημά της υπεβλήθη εντός της τριετίας από την κοινοποίηση (άρθρο 74 ΚΦΔ). Επομένως, ακυρώνεται η απόρριψη για τα έτη 2015, 2016, 2017, 2018 και 2019, καθώς οι πράξεις αυτές εκδόθηκαν μετά την 01/12/2014, ημερομηνία εφαρμογής της ειδικής διαδικασίας ακύρωσης. Η πράξη του 2014, που εκδόθηκε πριν την 01/12/2014, εξαιρείται.