Η απόφαση 714/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της άρνησης της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου να ακυρώσει πράξεις εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου για τα φορολογικά έτη 2015, 2016 και 2017. Οι πράξεις είχαν εκδοθεί λόγω μη δήλωσης εσόδων από ενοίκια από τον προσφεύγοντα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι υπήρξε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, καθώς ήταν ανήλικος (γεννηθείς 08-11-2000) κατά τα έτη αυτά, γεγονός που σήμαινε ότι δεν είχε υποχρέωση υποβολής δήλωσης. Το εισόδημα είχε ήδη δηλωθεί και φορολογηθεί νόμιμα από τον πατέρα του, ο οποίος ασκούσε τη γονική μέριμνα. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τον ισχυρισμό βάσιμο και ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, μηδενίζοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση για τα έτη 2015, 2016 και 2017.

Η απόφαση 700/18-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου για το φορολογικό έτος 2022. Ο προσφεύγων ζήτησε την επιστροφή του φόρου που παρακρατήθηκε επί του ειδικού επιδόματος βιβλιοθήκης, συνολικού ποσού 337,18€, το οποίο είχε συμπεριληφθεί στις αποδοχές του (κωδικός 301). Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι, σύμφωνα με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ, 29/2014) και τις οδηγίες της ΓΓΔΕ/ΑΑΔΕ, το επίδομα βιβλιοθήκης έχει αποζημιωτικό χαρακτήρα και δεν συνιστά φορολογητέο εισόδημα. Ως εκ τούτου, η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτή την προσφυγή και διέταξε την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ να αφαιρέσει το ποσό των 337,18€ από τον κωδικό 301 και να προβεί σε νέα εκκαθάριση φόρου.

Η Απόφαση 1251/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, φορολογικού έτους 2023, με την οποία είχε επιβληθεί φόρος ύψους 2.657,86 ευρώ. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της πράξης, υποστηρίζοντας ότι το ποσό των 1.854,72 ευρώ, που αφορά το Ειδικό Επίδομα βιβλιοθήκης, δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα, παραθέτοντας το σκεπτικό της Απόφασης Ολομέλειας του ΣτΕ 29/2014. Ωστόσο, η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς διαπιστώθηκε ότι υποβλήθηκε εκπροθέσμως, μετά την πάροδο της προβλεπόμενης προθεσμίας των 30 ημερών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής, που υποβλήθηκε από φορολογικό κάτοικο Γερμανίας, κατά πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019, με συνολικό ποσό πληρωμής 1.293,60€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η σύνταξη που έλαβε €5.879,98 έπρεπε να φορολογηθεί μόνο στη Γερμανία, σύμφωνα με τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Γερμανίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως αβάσιμη, διότι ο προσφεύγων δεν προσκόμισε τα απαραίτητα δικαιολογητικά, όπως η Αίτηση για την Εφαρμογή της Σύμβασης με πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας υπογεγραμμένο από την αρμόδια γερμανική φορολογική αρχή, ούτε έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι το εισόδημα δηλώθηκε ή γνωστοποιήθηκε στη Γερμανία. Συνεπώς, η οριστική φορολογική υποχρέωση διατηρείται.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, καθώς η ΔΟΥ είχε επαναπροσδιορίσει το πιστωτικό ποσό προς επιστροφή από €50.618,42 σε €42.597,75. Η διαφορά προέκυψε επειδή ο έλεγχος απέρριψε την αφαίρεση ποσού €36.455,43 (κωδικός 462), το οποίο η εταιρεία δήλωσε ως αχρησιμοποίητες προβλέψεις προηγούμενων χρήσεων που είχαν ήδη φορολογηθεί. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς η εταιρεία δεν τεκμηρίωσε επαρκώς ότι τα εν λόγω ποσά είχαν αναμορφωθεί και φορολογηθεί στις δηλώσεις των προηγούμενων ετών.

Η απόφαση 41/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά πολλαπλών Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ (2012-2021) του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Οι πράξεις αυτές καταλόγιζαν στον προσφεύγοντα σημαντικές διαφορές φόρου, πρόσθετο φόρο/πρόστιμα και εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά ποσά που υπερβαίνουν τις 400.000€), προερχόμενα κυρίως από προσαύξηση περιουσίας λόγω άγνωστης πηγής. Ο προσφεύγων αιτήθηκε ακύρωση των πράξεων, προβάλλοντας λόγους παραγραφής και εσφαλμένης εκτίμησης στοιχείων (ιδίως πιστώσεις που σχετίζονται με εξυπηρέτηση συναδέλφου μηχανικού με δεσμευμένους λογαριασμούς). Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την υπό κρίση προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει προηγούμενη (πρώτη) ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, παραβιάζοντας το άρθρο 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας που επιτρέπει μόνο μία προσφυγή κατά της ίδιας πράξης.

Η απόφαση 65 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία επέβαλε κύριο φόρο ύψους 786,88€. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει δεύτερη τροποποιητική δήλωση, δηλώνοντας εισόδημα από σύνταξη αλλοδαπής προέλευσης (Δανία) και τον αντίστοιχο φόρο που καταβλήθηκε στην αλλοδαπή. Η αρμόδια ΔΟΥ Καλαμαριάς, μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών, προέβη στην εκκαθάριση διαγράφοντας το ποσό του φόρου αλλοδαπής. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η σύνταξη αποτελεί κοινωνική ασφάλιση και είναι υπόχρεος φόρου μόνο στη Δανία, βάσει της σύμβασης περί αποφυγής διπλής φορολογίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε διατυπώσει επιφύλαξη κατά την υποβολή της δήλωσης, επικυρώνοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση των 786,88€. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι διατηρεί το δικαίωμα υποβολής τροποποιητικής δήλωσης για την πίστωση του φόρου αλλοδαπής.

Η απόφαση 572 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών κάνει δεκτή την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου σχετικά με Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (φορολογικό έτος 2018) της αποβιώσασας μητέρας του. Η πράξη είχε εκδοθεί από το ΚΕΦΟΔΕ Αττικής, καθώς είχε προσδιοριστεί πρόσθετος φόρος λόγω μη δήλωσης όλων των τόκων αλλοδαπής προέλευσης (Γαλλία), στοιχεία που λήφθηκαν μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε και απέδειξε ότι το συνολικό ποσό των τόκων από τους κοινούς λογαριασμούς είχε ήδη δηλωθεί από τους συνδικαιούχους (μητέρα, πατέρας, γιος) στις αρχικές δηλώσεις τους, αν και με διαφορετική κατανομή από το 1/3 που είχε υπολογίσει η Φορολογική Αρχή. Βάσει των προσκομιζόμενων αποδεικτικών, η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό και ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς, ύψους 337.500,00 ευρώ, για το έτος 2019. Ο προσφεύγων διαφώνησε με τον καταλογισμό φόρου για χρηματικό ποσό 2.250.000,00 ευρώ, το οποίο μεταφέρθηκε από τη μητέρα του και χρησιμοποιήθηκε για την εξόφληση δανειακών υποχρεώσεων νομικού προσώπου στο οποίο ήταν κύριος μέτοχος. Η Φορολογική Διοίκηση χαρακτήρισε το ποσό ως άτυπη γονική παροχή/δωρεά. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι επρόκειτο για άτυπο δάνειο και ότι ο χρόνος δωρεάς είχε προσδιοριστεί λανθασμένα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε αμφότερους τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία για τη σύναψη δανείου και επικύρωσε την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου.

Η απόφαση 144/30-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή ασφαλιστικού πράκτορα και ακυρώνει την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (2023) της Δ.Ο.Υ. Τρικάλων για λόγους τυπικής πλημμέλειας. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει τη δήλωσή του με επιφύλαξη, καθώς το σύστημα δεν του επέτρεψε να επιλέξει τον κωδικό εξαίρεσης από το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα (Κωδ. 045). Ο φορολογούμενος ισχυριζόταν ότι πληρούσε τις προϋποθέσεις εξαίρεσης, έχοντας ενεργή σύμβαση με μία μόνο ασφαλιστική εταιρεία, από την οποία δεν εισέπραξε προμήθειες. Η Δ.Ο.Υ. προχώρησε σε εκκαθάριση με εφαρμογή του τεκμηρίου, απορρίπτοντας σιωπηρώς την επιφύλαξη χωρίς σαφή αιτιολογία. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η παράλειψη αιτιολόγησης του προσδιορισμού του φόρου και της σιωπηρής απόρριψης της επιφύλαξης καθιστά την προσβαλλόμενη πράξη νομικά πλημμελή. Καλείται η Δ.Ο.Υ. να προβεί σε έκδοση νέας πράξης σύμφωνα με το σκεπτικό της παρούσας απόφασης.