Η απόφαση 1297/15.07.2025 αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020. Η πράξη εκδόθηκε συνεπεία της υποβολής 1ης τροποποιητικής δήλωσης, η οποία οδήγησε σε αύξηση χρεωστικού ποσού λόγω δήλωσης επιπλέον τακτικών αποδοχών ύψους 504,36€ από τον ΕΦΚΑ, ενώ επιβλήθηκαν και τόκοι. Ο προσφεύγων ζήτησε τη διαγραφή των προσαυξήσεων λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, ισχυριζόμενος ότι η βεβαίωση αποδοχών αναρτήθηκε καθυστερημένα από τον ΕΦΚΑ (το 2023) και δεν είχε λάβει ειδοποίηση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκανε δεκτό τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η τροποποιητική δήλωση δεν υποβλήθηκε εκπρόθεσμα από υπαιτιότητα του φορολογουμένου. Κατά συνέπεια, διατάσσει την τροποποίηση της πράξης, χαρακτηρίζοντας την οικεία τροποποιητική δήλωση ως εμπρόθεσμη, άλλως ως εκπροθέσμως υποβληθείσα χωρίς υπαιτιότητα.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020. Ο προσφεύγων είχε υποχρέωση καταβολής ποσού 138,17€ συν τόκους λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης. Η δήλωση αυτή οφειλόταν σε πρόσθετες τακτικές αποδοχές (€490,23) που κοινοποιήθηκαν καθυστερημένα από τον Ε.Φ.Κ.Α. (01/03/2023) στην ΑΑΔΕ, μετά την καταληκτική ημερομηνία υποβολής της αρχικής δήλωσης. Ο ισχυρισμός του φορολογούμενου ότι δεν ευθύνεται για την εκπρόθεσμη υποβολή, καθώς δεν είχε ενημερωθεί εγκαίρως από τον ασφαλιστικό φορέα, κρίθηκε βάσιμος. Ως αποτέλεσμα, η αρχική πράξη τροποποιείται, χαρακτηρίζοντας την τροποποιητική δήλωση ως εμπρόθεσμη ή ως εκπρόθεσμη χωρίς υπαιτιότητα του φορολογουμένου, αίροντας έτσι τις επιβληθείσες κυρώσεις.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή τόκων εκπρόθεσμης καταβολής. Η προσφεύγουσα είχε υποβάλει εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση, συμπεριλαμβάνοντας επιπλέον αποδοχές ύψους €12.620,36, ισχυριζόμενη ότι η καθυστέρηση οφειλόταν στον εργοδότη της. Ο εργοδότης είχε αποστείλει την ενημερωμένη βεβαίωση αποδοχών στην ΑΑΔΕ στις 31/05/2023, μετά την καταληκτική ημερομηνία υποβολής (28/02/2023), και χωρίς να την ενημερώσει. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκανε δεκτό τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η τροποποιητική δήλωση δεν υποβλήθηκε εκπρόθεσμα λόγω υπαιτιότητας της φορολογούμενης. Ως εκ τούτου, διατάχθηκε η τροποποίηση της πράξης προσδιορισμού φόρου, χαρακτηρίζοντας την οικεία τροποποιητική δήλωση ως εμπρόθεσμη, ή ως εκπροθέσμως υποβληθείσα χωρίς υπαιτιότητα.

Η απόφαση 974/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένης κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (με τόκους εκπρόθεσμης καταβολής) και κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογούμενη υπέβαλε εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση (27.12.2024) μετά την αρχική της δήλωση (04.04.2019), καθώς ο εργοδότης της ανάρτησε εκπρόθεσμα (27.06.2019) βεβαίωση αποδοχών που αφορούσε ασφάλισμα ομαδικού συνταξιοδοτικού συμβολαίου, χωρίς εκείνη να ενημερωθεί. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς της, αποδεχόμενη ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα χωρίς υπαιτιότητα της προσφεύγουσας. Συνεπώς, ακυρώθηκε το πρόστιμο των 100,00€ και τροποποιήθηκε η πράξη προσδιορισμού φόρου, χαρακτηρίζοντας την τροποποιητική δήλωση ως εμπρόθεσμη (ή εκπροθέσμως υποβληθείσα άνευ υπαιτιότητας).

Η απόφαση 708 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Η πράξη, που βασίστηκε στην 3η τροποποιητική δήλωση, καταλόγισε χρεωστικό ποσό 46.456,90€ λόγω προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών ύψους 61.982,30€. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση, υποστηρίζοντας ότι ένα ποσό 23.103,10€, καταχωρημένο ως τοκοχρεωλυτική απόσβεση δανείων της συζύγου του, έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως ανάλωση κεφαλαίου καθώς είχε εξοφληθεί από τον γιο του το 2022. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων όφειλε να είχε διορθώσει τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος υποβάλλοντας τροποποιητική δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 23 του Ν. 5104/2024, δικαίωμα το οποίο διατηρεί μέχρι τη λήξη της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής.

Η απόφαση 1340/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και τη διαγραφή τόκων εκπρόθεσμης καταβολής φόρου (66,71 €) για το φορολογικό έτος 2020. Η προσφεύγουσα υποχρεώθηκε να υποβάλει εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση φόρου εισοδήματος (21/03/2025), επειδή ο Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης απέστειλε εκπροθέσμως στην Α.Α.Δ.Ε. αρχικό ετήσιο ηλεκτρονικό αρχείο αποδοχών ποσού 827,65 € μετά την υποβολή της αρχικής της δήλωσης (17/06/2021). Επειδή ο φορέας δεν ενημέρωσε την προσφεύγουσα σχετικά με την αποστολή του αρχείου, η οποία την εμπόδισε να υποβάλει εμπρόθεσμα την τροποποιητική δήλωση, η ΔΕΔ έκρινε, κατ’ εφαρμογή της αρχής της χρηστής διοίκησης, ότι οι προκύψαντες τόκοι πρέπει να διαγραφούν.

Η απόφαση 396/12-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€, που επιβλήθηκε βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/24. Το πρόστιμο αφορά την εκπρόθεσμη υποβολή της 1ης τροποποιητικής δήλωσης φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2022. Ενώ η αρχική δήλωση υποβλήθηκε εμπρόθεσμα τον Ιούνιο 2023 με πιστωτικό υπόλοιπο 127,90€, ο προσφεύγων υπέβαλε την τροποποιητική δήλωση (μετά τη διόρθωση βεβαίωσης αποδοχών από τον εργοδότη στις 27/06/2023) στις 09-09-2024. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε την τροποποιητική δήλωση εκπρόθεσμη, καθώς δεν υποβλήθηκε εντός του φορολογικού έτους 2023, ούτε χειρόγραφα στη Δ.Ο.Υ., όπως απαιτούν οι διατάξεις (ΠΟΛ 1083/2018 και Α. 1042/2023) για να θεωρηθεί εμπρόθεσμη λόγω υπαιτιότητας τρίτου φορέα. Συνεπώς, η επιβολή του προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 του ΚΕΦΟΔΕ Αττικής. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε φόρο ύψους 862,98 € λόγω αδήλωτου εισοδήματος από τόκους αλλοδαπής προέλευσης (Η.Β.) ύψους 4.200,00 € που διαπιστώθηκε μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Η προσφεύγουσα είχε αρχικά υποβάλει τροποποιητική δήλωση δηλώνοντας μερικώς τους τόκους, με αποτέλεσμα αρχικό χρεωστικό 329,48 €, και ισχυρίστηκε ότι η φορολογική αρχή χρέωσε διπλά το φόρο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι βεβαιώθηκε μόνο η διαφορά (533,50 €) από τον τελικό προσδιορισμό (862,98 €) μετά την οίκοθεν 2η τροποποιητική δήλωση.

Η απόφαση 1442/09.09.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, φορολογικού έτους 2020. Η προσφεύγουσα υπέβαλε εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση, με την οποία δήλωσε επιπλέον τακτικές αποδοχές ύψους 1.021,54€ από τον ΕΦΚΑ, με αποτέλεσμα την έκδοση χρεωστικού ποσού 623,82€ και την επιβολή τόκων. Ο ΕΦΚΑ είχε αποστείλει την ενημέρωση για τις αποδοχές στην ΑΑΔΕ στις 01/03/2023, ενώ η καταληκτική ημερομηνία υποβολής του αρχείου ήταν η 29/03/2021. Η προσφεύγουσα ζήτησε τη διαγραφή των τόκων και προστίμων, ισχυριζόμενη ότι δεν είχε ενημερωθεί εγκαίρως από τον φορέα. Η ΔΕΔ (Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών) αποδέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η τροποποιητική δήλωση δεν υποβλήθηκε εκπρόθεσμα λόγω υπαιτιότητας της φορολογουμένης.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου 100,00 € που επιβλήθηκε από την Δ.Ο.Υ. Πτολεμαΐδας. Το πρόστιμο επιβλήθηκε για την εκπρόθεσμη υποβολή πρώτης τροποποιητικής δήλωσης Φ.Π.Α. για τη φορολογική περίοδο 01/10/2023 έως 31/12/2023. Ο προσφεύγων (αγρότης του κανονικού καθεστώτος) επικαλέστηκε ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε λόγω επιδοτήσεων του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. και ότι η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 7 περ. α) του Ν.5104/2024 (Κ.Φ.Δ.), δεν επιβάλλονται πρόστιμα σε περίπτωση εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης Φ.Π.Α., αν η αρχική δήλωση είναι εμπρόθεσμη και δεν προκύπτει υποχρέωση καταβολής φόρου. Συνεπώς, ο ισχυρισμός κρίθηκε βασικός και το πρόστιμο ακυρώθηκε.