Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου για το οικονομικό έτος 2014. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε τη φορολόγηση ποσού €52.571,81, το οποίο προήλθε από πρόωρη λήξη επενδυτικού προγράμματος (χρήση 2013) και μεταφέρθηκε στο οικονομικό έτος 2014 κατόπιν προηγούμενης απόφασης της ΔΕΔ. Ο βασικός ισχυρισμός της προσφεύγουσας ήταν η παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι το ποσό ήταν σε γνώση της φορολογικής αρχής εντός της προβλεπόμενης πενταετίας (που έληγε 31/12/2019), συνεπώς δεν ίσχυε η δεκαετής παραγραφή για συμπληρωματικά στοιχεία. Ως εκ τούτου, το δικαίωμα επιβολής φόρου είχε υποπέσει σε παραγραφή, και η πράξη ακυρώθηκε.

Η απόφαση 352/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) για το φορολογικό έτος 2019. Σε βάρος της επιχείρησης καταλογίστηκε συνολικό ποσό 9.770,53 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου ΚΦΔ), καθώς διαπιστώθηκε ότι η αξία του μεταβιβαζόμενου οικοπέδου έπρεπε να είναι 495.697,07 ευρώ αντί του δηλωθέντος ποσού των 282.831,48 ευρώ. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος προσδιόρισε την αξία νόμιμα, χρησιμοποιώντας συγκριτικά στοιχεία και εφαρμόζοντας υποχρεωτικά τη διοικητική οδηγία ΠΟΛ.1129/2004, καθώς υπήρχε μεγάλη απόκλιση με τις αντικειμενικές αξίες της πρώτης εφαρμογής (2022). Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας κρίθηκαν αβάσιμοι, καθώς δεν προσκόμισε νεότερα ή προσφορότερα στοιχεία.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής για φορολογική υποχρέωση έτους 2010. Ο έλεγχος είχε αρχικά υπολογίσει φόρο 49.982,47€ πλέον προστίμου, βασιζόμενος στον προσδιορισμό της αξίας δύο οικοπέδων στα 535,00€/τ.μ., χρησιμοποιώντας ένα μοναδικό συγκριτικό στοιχείο. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την αξία και την παραγραφή. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, αλλά έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί ανακριβούς προσδιορισμού αξίας, κρίνοντας το αρχικό συγκριτικό ανεπαρκές. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ καθόρισε τη νέα τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο στα 338,00€/τ.μ., με αποτέλεσμα ο συνολικός οφειλόμενος φόρος και πρόστιμο να τροποποιηθεί στα 44.951,41€.

Η απόφαση 1005 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς φορολογικού έτους 2014, η οποία είχε επιβάλει συνολικό ποσό πληρωμής 41.402,64€. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε τον ορθό προσδιορισμό της αγοραίας αξίας των κληρονομηθέντων ακινήτων από τον έλεγχο, ο οποίος οδήγησε σε διαφορά φόρου 18.819,38€. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η δήλωση φόρου κληρονομιάς κρίθηκε εσφαλμένα ανακριβής. Καθώς η διαφορά μεταξύ της δηλωθείσας και της οριστικής αξίας (€39.829,13) ήταν κατώτερη του 20% της οριστικής αξίας, ακυρώθηκε ο πρόσθετος φόρος ανακρίβειας ύψους 22.583,26€, και το τελικό οφειλόμενο ποσό για καταβολή διαμορφώθηκε σε 18.819,38€.

Η απόφαση 638/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς, έτους 2013, που εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την εκτίμηση της αξίας δύο αγροτεμαχίων και επικαλέστηκε παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραγραφής και περί μη επιβολής προστίμου, αλλά έκανε δεκτή εν μέρει την ένσταση περί εσφαλμένης εκτίμησης του πρώτου ακινήτου, χρησιμοποιώντας πιο πρόσφορο συγκριτικό στοιχείο. Ως αποτέλεσμα, η συνολική φορολογητέα αξία μειώθηκε από €412.629,86 σε €380.659,86. Ο τελικά οφειλόμενος φόρος, συμπεριλαμβανομένων τόκων και προστίμων (που υπολογίστηκαν με την επιεικέστερη μέθοδο), αναμορφώθηκε από €13.689,72 σε €10.173,02.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (Φ.Μ.Α.) της Δ.Ο.Υ. Πύργου. Η προσβαλλόμενη πράξη καταλόγισε συνολικό ποσό 40.271,90 ευρώ (συμπεριλαμβανομένης διαφοράς φόρου 22.929,97 ευρώ και προστίμου 11.464,99 ευρώ), διότι η αγοραία αξία του ακινήτου προσδιορίστηκε σε 997.899,04 ευρώ, έναντι της δηλωθείσας αξίας των 233.566,00 ευρώ. Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον προσδιορισμό της αξίας βάσει συγκριτικών στοιχείων και των αντικειμενικών τιμών όμορων περιοχών. Απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί εσφαλμένης χρήσης συγκριτικών στοιχείων προ της μνημονιακής εποχής και την καταγγελλόμενη παραβίαση του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης.

Η απόφαση 808/09-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Οι πράξεις αυτές βασίστηκαν στη λήψη 242 εικονικών τιμολογίων συνολικής καθαρής αξίας €94.480,00 από τον προσφεύγοντα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου, καθώς οι καταλογιστικές πράξεις δεν του κοινοποιήθηκαν νομότυπα έως την 31/12/2024. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τη νομολογία του ΣτΕ (615/2024), έκρινε ότι η κοινοποίηση συντελέστηκε στις 04/01/2025, δηλαδή μετά την 5ετή παραγραφή. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, μηδενίζοντας τα καταλογιζόμενα ποσά ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος.

Η απόφαση 600 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του έτους 2010. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εκτίμηση της αξίας δύο οικοπέδων στο Επιχειρηματικό Πάρκο Σπάτων. Ενώ ο έλεγχος είχε αρχικά προσδιορίσει την αξία στα €535.00/τ.μ. χρησιμοποιώντας ένα μοναδικό συγκριτικό στοιχείο, η ΔΕΔ έκρινε τον ισχυρισμό ως εν μέρει βάσιμο, επιβεβαιώνοντας ότι το μοναδικό στοιχείο ήταν ανεπαρκές, βάσει και προηγούμενης απόφασης του ΣτΕ. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, αλλά καθόρισε νέα τιμή στα €338,00/τ.μ. Με βάση τη νέα εκτίμηση, ο φόρος που οφείλεται μειώθηκε στα €29.699,99, καθιστώντας το συνολικό ποσό προς καταβολή (μετά των προστίμων) στα €65.339,97.

Η Απόφαση 332/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Πατρών, με την οποία επιβλήθηκε συνολικό ποσό 16.022,40€. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την οριστική πράξη, προβάλλοντας ισχυρισμούς περί παραγραφής του δικαιώματος ελέγχου (δεδομένου ότι ο θάνατος συνέβη το 2013 και η δήλωση υποβλήθηκε το 2014), παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης και εσφαλμένης εκτίμησης της αγοραίας αξίας κληρονομιαίου οικοπέδου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο καταλογισμός ήταν εμπρόθεσμος (εντός της δεκαετούς παραγραφής λήγουσα 31.12.2024) και ότι ο προσδιορισμός της αξίας του ακινήτου έγινε ορθά, βασιζόμενος σε συγκριτικά στοιχεία και συνεκτιμώντας τις αντικειμενικές αξίες της πρώτης εφαρμογής του συστήματος, επικυρώνοντας έτσι την προσβαλλόμενη πράξη.

Η Απόφαση 522/05.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) του 4ου ΕΛΚΕ Αττικής. Η πράξη καταλόγισε συνολικό ποσό €21.149,62 (ΦΜΑ και πρόστιμο), καθώς η φορολογική αρχή προσδιόρισε την αγοραία αξία δύο οικοπέδων στα €550.000,00, έναντι της δηλωθείσας αξίας των €93.697,52, χρησιμοποιώντας συγκριτικά στοιχεία, βάσει του ν. 1249/1982. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι ο έλεγχος βασίστηκε ορθώς σε συγκριτικά στοιχεία, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ακινήτων. Οι αιτιάσεις του προσφεύγοντος περί εσφαλμένης νομικής βάσης και μη κοινοποίησης εντολής ελέγχου απορρίφθηκαν ως αβάσιμες. Τέλος, ο ισχυρισμός που αφορούσε την ακυρότητα των καταλογισθέντων τόκων/προσαυξήσεων κρίθηκε απαράδεκτος, καθώς ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης.