Η απόφαση 520 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών του ΚΕΒΕΙΣ Αττικής. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ύψους 144.841,21€ (κεφάλαιο και τόκοι) που κληρονόμησε από τον θανόντα πατέρα της, ισχυριζόμενη ακυρότητα της ειδοποίησης λόγω μη αναφοράς ποσού κατ' αναλογία κληρονομικής μερίδας, καθώς και πλάνη περί την αποδοχή της κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη (ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας) ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης. Κατά τέτοιων πράξεων, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και τον Κ.Ε.Δ.Ε., προβλέπεται μόνο η άσκηση ανακοπής ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων και όχι η ενδικοφανής προσφυγή, συνεπώς η Υπηρεσία στερείται αρμοδιότητας.

Απόφαση 222/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Α.Α.Δ.Ε. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές ΕΝΦΙΑ (συνολικού ποσού 1.038,95€), στις οποίες φέρεται να είναι συνυπεύθυνη ως κληρονόμος του αποβιώσαντος πατέρα της, παρά το γεγονός ότι είχε προβεί σε αποποίηση της κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής εκδίδεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης των οφειλών. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024), οι διαφορές που αναφύονται σε αυτό το στάδιο δεν υπάγονται στην ενδικοφανή προσφυγή, αλλά πρέπει να προσβληθούν με άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων.

Η απόφαση 234 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Παρακρατούμενου Φόρου Τόκων του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. για το φορολογικό έτος 2020. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει φόρο ύψους 32.978,80 € (με συνολικό καταβλητέο ποσό 49.468,20 € μαζί με πρόστιμο), καθώς η προσφεύγουσα διαπιστώθηκε ότι είτε δεν είχε παρακρατήσει φόρο επί τόκων προς συνδεδεμένες οντότητες είτε είχε εφαρμόσει μειωμένο συντελεστή 5% (αντί 15%) χωρίς να προσκομίσει το Πιστοποιητικό Φορολογικής Κατοικίας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας τον καταλογισμό, καθώς η εταιρεία δεν προσκόμισε τα απαραίτητα έγγραφα (όπως το έντυπο του Παραρτήματος Β της ΠΟΛ 1036/2015) για την εφαρμογή των διατάξεων περί μη παρακράτησης φόρου μεταξύ συνδεδεμένων προσώπων (άρθρο 63 παρ. 2 ΚΦΕ).

Η απόφαση 209 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά έξι (6) πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ΕΝΦΙΑ για τα φορολογικά έτη 2019 έως 2024. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων, ισχυριζόμενη ότι δικαιούται ολική απαλλαγή (100% έκπτωση του άρθρου 7 παρ. 2 του Ν. 4223/2013) λόγω αναπηρίας 80% και άνω, όπως είχε χορηγηθεί στις αρχικές δηλώσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν μετά την υποβολή εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων. Σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διοικητικές διατάξεις, το ποσό της έκπτωσης που χορηγείται σε διορθωτικό προσδιορισμό φόρου λόγω εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό της έκπτωσης που είχε χορηγηθεί με την τελευταία εκδοθείσα πράξη διοικητικού προσδιορισμού. Η διοίκηση εφάρμοσε δέσμια αρμοδιότητα, επικυρώνοντας τα καταλογιζόμενα ποσά ΕΝΦΙΑ για όλα τα έτη.

Η Απόφαση 402/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός νόμιμα υπόχρεου κληρονόμου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΚΑΒΑΛΑΣ. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αύξηση της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας σε 96.029,29€, η οποία οδήγησε σε διαφορά κύριου φόρου 2.126,49€. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσδιορισμός της αξίας και του φόρου ήταν ορθός, καθώς προέκυψε από το σύνολο των υποβληθεισών δηλώσεων. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα που αφορούσαν την ταμειακή βεβαίωση του φόρου (τόκους, προσαυξήσεις, δόσεις και ημερομηνία 1ης δόσης), κρίνοντας ότι αυτά τα ζητήματα δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ, καθώς αφορούν τη διαδικασία είσπραξης και όχι τον προσδιορισμό του φόρου, και αποτελούν αντικείμενο ανακοπής στα διοικητικά δικαστήρια.

Η Απόφαση 287/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου που ζητούσε τον επανυπολογισμό των τόκων για αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά φόρου. Ο προσφεύγων ζητούσε εφαρμογή επιτοκίου 6% και αλλαγή του χρονικού διαστήματος τοκοφορίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο αρχικός υπολογισμός των τόκων, που πραγματοποιήθηκε με επιτόκιο 4,20%, ήταν ορθός, καθώς βασίστηκε στις διατάξεις του άρθρου 38 του Ν. 1473/1984. Οι διατάξεις του άρθρου 53 του Ν. 4174/2013, που προβλέπουν διαφορετικό επιτόκιο, δεν είχαν εφαρμογή, αφού η αρχική προσφυγή για έντοκη επιστροφή είχε υποβληθεί στις 20-11-2012, δηλαδή πριν την έναρξη ισχύος του Ν. 4174/2013 (01-01-2014).

Η απόφαση 371/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Απόρριψης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της απόρριψης αιτήματος οριστικοποίησης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. των ετών 2014-2017. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε πουλήσει τα ακίνητα το 2009, αλλά εκ παραδρομής δεν δηλώθηκε η πώληση στις οικείες δηλώσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς υποβλήθηκε στις 4/11/2024, δηλαδή εκπρόθεσμα μετά την πάροδο 30 ημερών από την ηλεκτρονική κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης στις 5/2/2024. Επιπροσθέτως, η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα υποβολής των τροποποιητικών δηλώσεων για μείωση φόρου είχε παραγραφεί λόγω παρέλευσης πενταετίας (31/12/2019 έως 31/12/2022) από την έκδοση των αρχικών πράξεων προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ.

Η απόφαση 274 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδόθηκε στις 12/02/2025 και απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ομόρρυθμης εταιρείας. Η εταιρεία προσέβαλε Οριστικές Πράξεις Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. της Δ.Ο.Υ. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ για τις φορολογικές περιόδους 2016 και 2017. Οι πράξεις αυτές είχαν εκδοθεί σε εκτέλεση αποφάσεων του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις, ως πράξεις εκκαθάρισης φόρου κατ' εκτέλεση οριστικής δικαστικής απόφασης (Άρθρο 41 παρ. 3 ν.5104/2024), δεν αποτελούν εκτελεστές πράξεις προσδιορισμού φόρου και συνεπώς δεν υπόκεινται σε ενδικοφανή προσφυγή (Άρθρο 72 ν.5104/2024). Οι αναφυόμενες διαφορές ανάγονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και προσβάλλονται μόνο με την άσκηση ανακοπής.

Η απόφαση 498/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος προς τη Δ.Ο.Υ. Μεσολογγίου. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή βεβαιωμένων οφειλών (φόρου και προσαυξήσεων, συνολικού ποσού 4.300,03 ευρώ) που αφορούσαν τον αποβιώσαντα σύζυγό της και προέκυψαν από οίκοθεν τροποποιητική δήλωση της Δ.Ο.Υ. για αναδρομικές συντάξεις του οικονομικού έτους 2014. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα της προσφεύγουσας αφορούσε τη διαγραφή βεβαιωμένων οφειλών, ενέργεια που ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και, κατά συνέπεια, δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ. Κατά των πράξεων αυτού του σταδίου προβλέπεται άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.

Η Απόφαση 137/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ενάντια στην αρνητική απάντηση του ΚΕΦΟΚ Αττικής. Ο προσφεύγων ζητούσε τη μη καταλόγιση ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2016 (€24.978,23) και 2017 (€1.619,73) για ορισμένα ακίνητα, επικαλούμενος αμετάκλητη δικαστική απόφαση (2022) που αναγνώρισε την ακυρότητα του συμβολαίου δωρεάς με το οποίο τα απέκτησε. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα εκπρόθεσμης τροποποίησης δήλωσης ΕΝΦΙΑ, που υποβλήθηκε το 2024, απορρίφθηκε νομίμως, καθώς οι προθεσμίες παραγραφής του δικαιώματος καταλογισμού φόρου για τα έτη αυτά έληξαν την 31-12-2021 και 31-12-2022. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα ότι η παραγραφή διακόπηκε λόγω ενεργών πράξεων είσπραξης, διότι η σχετική διάταξη (άρθρο 51 ν.4174/2013) αφορά την παραγραφή του δικαιώματος είσπραξης κι όχι την παραγραφή του καταλογισμού.